จงให้อภัยเพื่อปล่อยนักโทษในใจ
เวลาใครทำอะไรให้เราไม่พอใจในบางเรื่อง หรือกระทบกระทั่งกับใครแล้ว เวลาผ่านมา ๓ ปี ๕ ปี แล้วเราก็ยังจำ ยังไม่ให้อภัยเขา
พอเจอหน้าทีไร แล้วอารมณ์มันชักกรุ่นขึ้นมาทุกที นั่นแหละคือ "เราทำให้คนๆ นั้นเป็นนักโทษขังเอาไว้ในใจเรา"
เพราะฉะนั้นในใจเราจึงมีแต่นักโทษรก ๆ อยู่ในนั้นเยอะเลย แล้วก็ทำให้จัดระเบียบความคิดได้ยาก
เมื่อจัดระเบียบความคิดได้ยาก มันก็มาปรากฏตอนนั่งสมาธิ เดี๋ยวคนโน้นก็ผุด เดี๋ยวคนนี่ก็ผุดขึ้นมา นั่นแหละนักโทษที่เราขังลืมผุดขึ้นมา จำไว้อาการนี้
๑๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๖๑
หลวงพ่อทัตตชีโว
