เด็กแสนซน กับ แมวแสนรู้
สัตว์แสนรู้แบบนี้ ใครเห็น ก็รัก ใครเห็น ก็ชอบ ยิ่งออกแนวปกป้อง แนวกตัญญูรู้คุณแบบนี้ บางครั้งคำโบราณ ถึงกล่าวว่า เลี้ยงหมาให้ข้าวกินมันยังรู้จักบุญคุณ ยังเห่าหอนเฝ้าบ้าน ดีกว่า เลี้ยง...???... เสียอีก ไม่ช่วยทำอะไรเลย เปลืองข้าวสุก 555
ทำให้นึกถึงเจ้าหมี สุนัขแสนรู้ ตัวโปรดประจำครอบครัว เป็นที่รักของคนทั้งบ้าน เมื่อราว 30 กว่าปีที่แล้วได้ เจ้าหมี เป็นสุนัขพันธุ์ผสม ผสมระหว่างพันธุ์อะไร ไม่รู้เหมือนกัน
เจ้าหมี ไม่ดุ แต่เพราะ มันตัวใหญ่คนเลยกล้ว จำได้ว่า เคยกัดลูกพี่ลูกน้องแค่ครั้งเดียว เพราะ ไปแกล้งตอนมันกำลังกินอาหาร ช่วงโตเต็มวัยมันก็อยากออกไปเที่ยวจีบสาวนอกบ้าน เมื่อรั้วไม่มีรูให้มุดลอดไป ทำได้แค่โผล่หัวออกไปทางช่องอิฐบล็อก พร้อมกับเสียงร้องหงิงๆ
สุดท้ายความพยายามเจ้าหมีก็สำเร็จ มันสามารถกระโดดออกทางประตู ที่สูง 2 เมตรได้ ครับท่านทั้งหลาย ยิ่งเพิ่มความกลัวให้กับผู้สัญจรผ่านไปมา เมื่อต้องเจอภาพ มันกระโดดออกไป แต่ปัญหา ของเราหมี กระโดดออกได้ แต่พอเที่ยงเสร็จ จะเพราะ หมดแรงหรือเปล่าไม่รู้ กระโดดเข้าไม่ได้ เอาขามาตะกุยเคาะประตูรั้วให้คนไป เปิดให้ทุกที เป็นที่รู้กันทั้งครอบครัว
ปกติเจ้าหมีจะไม่ได้เข้าบ้าน เพราะ โยมแม่ ไม่ยอมให้เข้า บอกว่า ตัวมันสกปรก มีเห็บ มีหมัด ชอบไปลุยโคลน ห้ามไม่ให้เข้า หากเข้า ท่านจะไล่มันออกไป ทุกครั้งเมื่อเจ้าหมีเห็นโยมแม่อยู่ในบ้านมันจะไม่กล้าเข้าบ้าน หรือ เข้ามานอนหากโยมแม่มามันจะรีบลุกออกไป
เย็นวันหนึ่ง โยมแม่อยู่คนเดียวนอนเล่นเพลินๆ หลังจากทำงานบ้านเสร็จแล้วเผลอหลับไป โดยที่ประตูบ้านไม่ได้ปิด เจ้าหมี เดินเข้ามา แล้วใช้เท้าสะกิด จนโยมแม่ตื่น แล้วมันก็เดินออกไปทางประตูที่เปิดอยู่ โยมแม่ บอกว่า ตื่นมาตกใจมากเลย ที่เห็นประตูบ้านเปิดไว้ ไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ดีนะ ที่เจ้าหมีมาสะกิดปลุกให้ตื่น ท่านกลัวพวกคนร้ายจะเข้ามาตอนท่านหลับไม่รู้ตัว
รุ่งขึ้นเจ้าหมี ได้รับรางวัลจากเหตุการณ์นี้อย่างงาม โยมแม่ไปซื้อเนื้ออย่างดี มาต้มกลิ่นหอมฟุ้ง จนแอบแซวท่านกันว่าเนื้อต้มหม้อนี้ ของคนหรือของหมา ท่านบอกว่า นึกถึงคุณของเจ้าหมี ที่เดินมาสะกิดจนท่านตื่น
เสียดายเจ้าหมีอายุสั้น โดนวางยาตาย อาจเพราะความที่มันตัวใหญ่ ชอบกระโดดประตูบ้านออกไปเที่ยวนอกบ้าน กว่าจะรู้ ก็ช่วยชีวิตไม่ทันแล้ว เขียนแล้วยังระลึกถึงความน่ารักของเจ้าหมีอยู่ในใจเลย
เรื่องทำไมสัตว์ถึงแสนรู้ เคยเขียนไว้ใน ธรรมะริมทางฯเป็นเรื่องของโฆษกะเทพบุตร จากคน เป็น สุนัข สุนัขแสนรู้ละโลกไปเกิดเป็นเทวดา ลองย้อนไปอ่านดูนะ.
ปล.ดูคลิปแล้ว ครอบครัวที่มีเด็กวัยอยากรู้อยากเห็นต้องระมัดระวังกันด้วยนะ คงมีสุนัข แมว แสนรู้ไม่กี่ตัวหรอกที่เป็นแบบนี้
ดูนึกชื่นชมแมวเหมียวนะ ที่ไม่ยอมให้เด็กน้อยแสนซน ปีนระเบียง ซึ่งดูก็รู้ว่า อันตรายมาก เจ้าเหมียวคอยปัดมือออก และถึงกับเอาตัวเข้าไปขวางทันที แบบนี้ เจ้าของน่าจะมีรางวัลให้ ดังสุภาษิตโบราณ ที่ว่า.
แมวตัวไหนขยันจับหนูก็ซื้อปลาย่างให้กิน แมวตัวไหนไม่ขยันจับหนูก็ให้หาหนูกิน...กตัญญูรู้คุณป้องกันชีวิตลูกเจ้านาย แบบนี้ อย่างน้อยปลาซาบะย่างสักตัวสองตัว นะ...จัดไป.
สวัสดี/เจริญพร
มนวีโร ภิกฺขุ
11 พฤษภาคม พุทธศักราช 2564
ณ วัดพระธรรมกายคลองสาม ปทุมธานี
ธรรมะริมทางไปที่สุดเเห่งธรรม
