ประมาณในความอยาก
จริงอยู่ที่ชีวิตอยู่ได้ด้วยปัจจัย ๔ แต่ปัจจัย ๔ ก็มีความน่าใคร่ น่าปรารถนา น่าอยากได้แฝงอยู่ในตัวของมัน ถ้าขาดสติพิจารณาให้ดีก็ย่อมอยากได้เกินจำเป็น
ตัวอย่างเช่น เสื้อผ้าที่มีอยู่มันก็เยอะอยู่แล้ว บางตัวปีหนึ่งที่ผ่านมาไม่ได้หยิบมาใช้เลย แต่ว่าปีนี้แฟชั่นออกใหม่ ก็จะซื้ออีก หลายคนจึงมีตู้เสื้อผ้ากันเบ้อเร่อบ้าร่าเลย
ถ้าขาดสติย่อมอยากได้เกินจำเป็น จึงต้องวุ่นวายในการหามาก เสียเงินมาก เสียเวลามาก แล้วก็จะบ่นว่าเหนื่อย แล้วก็จะบ่นว่าเงินไม่พอใช้ แล้วก็จะบ่นว่าบ้านชักจะเล็กไปแล้ว ก็เพราะสมบัติเยอะขึ้น มีแต่สมบัติที่ไม่ได้ใช้ทั้งนั้น ก็อย่างนี้
๑๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๗
หลวงพ่อทัตตชีโว
