ปราชญ์-ปราชญ์
อุปติสสปริพาชก (ชื่อเดิมของพระสารีบุตรเถระ) ถามพระอัสสชิเมื่อพบกันครั้งเเรก
(อุป.) : ก็พระศาสดาของท่านสอนอย่างไร เเนะนำอย่างไร?
(อัส.) : เราเป็นคนใหม่ บวชยังไม่นาน เพิ่งมาสู่พระธรรมวินัยนี้ ไม่อาจเเสดงธรรมเเก่ท่านกว้างขวาง เเต่จักกล่าวใจความเเก่ท่านโดยย่อ
(อุป.) : น้อยหรือมาก นิมนต์กล่าวเถิด ท่านจงกล่าวเเต่ใจความเเก่ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องการใจความอย่างเดียว ท่านจักทำพยัญชนะให้มากทำไม
(อัส.) : ธรรมเหล่าใดเกิดเเต่เหตุ พระตถาคตทรงเเสดงเหตุเเห่งธรรมเหล่านั้น เเละความดับของธรรมเหล่านั้น พระมหาสมณะทรงสั่งสอนอย่างนี้
ครั้นได้ฟังธรรมปริยายนี้ ดวงตาเห็นธรรม (บรรลุโสดาบัน) ปราศจากธุลี ปราศจากมลทิน ว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นทั้งหมดมีความดับไปเป็นธรรมดา ได้เกิดขึ้นเเก่สารีบุตรปริพาชก
วินัยปิฎก มหาวรรค มก. เล่ม ๖ หน้า ๑๒๓
