ปล่อยใจไปตรงกลางของกลาง (สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๑๐๙)
ปล่อยใจไปตรงกลางของกลาง : ทำสบาย ๆ อย่าไปตั้งใจมาก ปล่อยใจไปตรงกลางของกลาง นิ่งในนิ่ง นิ่งในนิ่งไปเรื่อยๆ จะชัด ใส สว่าง มีความสุข ความบริสุทธิ์ไปพร้อม ๆ กัน
สุข เฉย : ความสุขจะเกิดขึ้นเมื่อใจหยุดนิ่งสนิทสมบูรณ์ จะได้ไม่มีอารมณ์มาผสม เพราะฉะนั้นต้องฝึกไปเลย วันใดที่ลูกได้อารมณ์ สุข เฉย อารมณ์นี้ วันนั้นลูก ชิตัง เม จะไม่มีอะไรกำบังเราเลย
มิเตอร์วัด : อย่าไปตั้งใจมาก จะทำให้เข้ากลางแบบแหวกๆ ถ้าใจเราละเอียดขึ้น จะแทงตลอด สุข อุเบกขา ชัด ใส เหมือนคุณยายอาจารย์ฯ ท่านเป็นพระจากข้างใน ถ้าได้อารมณ์อย่างนี้ครบ นี่คือ มิเตอร์วัด ให้ได้อารมณ์อย่างนี้แล้วจะสนุก เราเป็นพระ มีความปีติเป็นรางวัลตอบแทน มาจากความเพียร ซึ่งเราทำได้
อาศัยหยุดกับนิ่งอย่างเดียว : เราต้องเป็นพระให้ได้ เพราะวิชชาธรรมกายเป็นวิชชาของพระ ซึ่งจะเรียนวิชชานี้ต้องเรียนด้วยพระธรรมกาย กายพระอย่างเดียวเท่านั้น จะเป็นพระได้ก็ต้องอาศัยหยุดกับนิ่งอย่างเดียว “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” ให้ลูกนิ่งในนิ่ง นิ่งแน่นจนเราเป็นพระ เมื่อเป็นพระก็จะนิ่งแน่นเอง จะแยกออกจากกันไม่ได้ ให้ลูกฝึกตรงนี้ไปก่อน ฝึกจนกระทั่งเป็นพระให้ได้ ฝึกจนกว่าจะได้อารมณ์ของพระ เป็นพระธรรมกาย
ดูแบบพระ : ต้องดูภาพภายในแบบพระ ดูไม่คิดอะไรทั้งสิ้น ดูแบบพระใจต้องเป็นพระ ตอนนี้ยังเป็นเณร ดูมันต้องเป็นหนึ่งเดียวกับองค์พระธรรมกาย ใจจะได้ใส ๆ เกลี้ยง ๆ ดูธรรมดา
เข้าไปสู่ภายในอย่างสบายๆ : รวมใจของเราหยุดนิ่ง นุ่ม เบา สบายไปในกลางของกลาง นิ่งในนิ่งเข้าไปเรื่อยๆ อย่างสบาย ๆ มีความสุขความบริสุทธิ์ ชัด ใส สว่าง นิ่งในนิ่งเข้าไป นิ่ง นุ่ม เบา สบาย แตะใจไปเบาๆ ตรงกลางเข้าไปสู่ภายในอย่างสบายๆ ให้มีความสุข ความบริสุทธิ์ ชัดใส สว่าง ต้องให้ได้ตามสูตร จะนิ่งแน่นได้อย่างสมบูรณ์ ต้องวางทุกสิ่ง ทิ้งทุกอย่าง นิ่งอย่างเดียว ต้องไม่ติดอะไรเลยจริงๆ การนิ่งต้องนิ่งไปเรื่อยๆ จะมีนิ่งกว่านิ่งเข้าไปอีก การเห็นจึงจะชัดเจน แจ่มแจ้ง การนิ่งกับการเห็นจะไปคู่กัน ความสุข ความบริสุทธิ์ ชัดใส สว่าง จะเกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๒
