อย่ากังวล อย่ากลัว
อย่ากังวล อย่ากลัว : เราจะต้องเอาชนะความคิดให้ได้ ให้หลุดจากกรอบตรงนี้ หลุดจากกรอบการปรุงแต่ง หลุดออกจากความคิดให้ได้ จากการได้ยินได้ฟัง เราต้องพ้นจากพญามาร ให้พ้นจากการเป็นทาส ลูกทั้งหมดทำแบบคุณยายอาจารย์ฯ ซิจ๊ะ เพราะท่านไม่รู้อะไรเลย อ่านหนังสือไม่ออก เขียนก็ไม่ได้ ครูคนแรกก็ไม่รู้หนังสือคือคุณยายทองสุข อ่านหนังสือไม่ออก เขียนก็ไม่ได้ ทั้งคู่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเราไม่จำเป็นต้องรู้อะไร หรือศึกษาอะไรมาก่อน แล้วอะไรที่ให้คุณยายอาจารย์ฯ ของเราเป็นหนึ่งไม่มีสอง แล้วอะไรที่ทำให้ท่านเป็นอย่างนั้นได้ ลูกต้องคิด เอาอย่างคุณยายลูกจะปลื้ม ลูกยังติดใช้ความคิด กลัว จะติดอย่างนี้ทั้งนั้นแหละไม่เกินกว่านี้ แต่ถ้าทั้งหมดหยุดได้สนิทจริงไม่มีความคิดปรุงแต่ง มันจะเห็นเองตรงตามความเป็นจริง เพราะสิ่งนี้มีอยู่ในตัว ถ้าเราหยุดนิ่งได้จริงๆ เราจะเห็นของจริงๆ ไม่กังวลว่าจะถูกหรือผิด จะเห็นเอง เด็ก ๆ ไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก่อน พอนั่งหลับตาปัุบก็บรรยายได้เลย นิ่ง ๆ เฉย ๆ น่าสนุก นี่เรายังหยุดไม่สนิท มันปนความคิด ยังติดความกังวล ในหลาย ๆ อย่างไม่อินโนเซ้นท์ ต้องใส ๆ อธิษฐานจิตให้เราได้รู้เห็นจริง ถูกต้องแม่นยำ ให้พ้นจากกรอบของพญามาร ทำใจให้ละเอียดเชื่อมกับผู้รู้ภายใน ทำให้ได้อย่างคุณยายนะ อย่ากังวล อย่ากลัว
คุณครูไม่ใหญ่
จาก หนังสือง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๒
