เร่งแบบไฮโซ ต้องมีความสุขเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ
เร่งแบบไฮโซ ต้องมีความสุขเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ : หยุดนิ่งอย่างเดียวสบาย เดี๋ยวก็คล่อง อะไรจะง่ายไปกว่านี้ไม่มี เริ่มจากจุดที่ง่ายไปสู่จุดที่ง่ายกว่า จนไปสู่จุดที่ง่ายที่สุด หยุดนิ่งง่ายที่สุด อย่าเร่ง อย่างผิดวิธี ถ้าเร่งอย่างผิดวิธีจะทำไม่ได้ ถ้าถูกวิธีหยุดสนิทนาทีนี้ก็ได้เลย ถ้าผิดวิธีกชาติหน้า ถ้าเร่งแบบไฮโซมันต้องมีความสุขเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ ถ้าสุขลดลงก็ไม่ใช่ ยิ่งเรียนยิ่งต้องกว้าง ถ้าแคบลงก็ไม่ใช่ ต้องตกสุญญากาศ ไร้แรงโน้มถ่วง ไร้น้ำหนัก ไม่มีขอบเขต ต้องฝึกเอง เหมือนเอาแก๊สเปลี่ยนเป็นของเหลว แล้วเปลี่ยนของเหลวเป็นของแข็งแล้วเปลี่ยนกลับไปกลับมาได้อย่างคล่อง (พระลูกชาย: ทุกคนมีสิทธิ์เข้าถึงพระธรรมกายหมดเลย แต่มีระยะเวลาสั้นยาวต่างกัน เรามีวิธีการที่จะย่นระยะเวลาให้เร็วขึ้นไหมครับ) มี “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” ไม่มีระหว่างทาง ระหว่างทาง คือ ไม่รู้วิธีการ รู้วิธีการและทำถูกวิธีก็จะเร็ว รู้วิธีการแต่ทำไม่ถูกวิธีก็จะช้า ต้องมีความเพียร ที่ไม่พร้อมเพราะทำไม่ถูกวิธีการ ส่วนมากจะหนักไป ๒ อย่าง คือ ฟังและลุ้น พอหมดฟุ้งก็ลุ้น แต่เป็นลุ้นสีขาว คือ อยากได้สิ่งดี ๆ เหมือนเอาไข่นกมา แล้วเอาค้อนเคาะก็กลายเป็นไข่เจียว ถ้าใจเย็น ๆ ลูกหยุดวันนี้ได้พรวดเดียวเลย ทำธรรมดาๆเหมือนลูกดูธรรมดา หลักมีอยู่แค่นี้ แต่ลูกทำอย่างไม่ธรรมดา ต้องดูอย่างนั้นอย่างนี้ก็เลยยาก ดูเด็ก ๆ ไม่เห็นจะต้องทำอะไรเลย
เส้นทางสายกลางต้องง่ายเพิ่มขึ้น : ให้เราเริ่มจากจุดที่เราทำได้อย่างง่าย ๆ สบาย ๆ ก่อน ต้องจำตรงนี้นะลูกนะ ว่าให้เริ่มจากจุดที่ง่ายและสบายก่อน จากง่ายคำเดียว ก็จะเป็นง่ายๆ และง่ายแสนง่ายต้องไม่มีการกดดัน ไม่มีการลุ้น เดี๋ยวมันจะเสียเวลา ให้ทำอย่างง่าย ๆ นะลูกนะ จะได้เข้าถึงกันเร็ว ๆ เส้นทางสายกลางต้องง่ายเพิ่มขึ้น สุขเพิ่มขึ้น ไม่สุขไม่ทุกข์ก็ยังไม่ใช่ แต่ก็ยังดีกว่าทุกข์อย่างเดียว ให้ทำไปเดี๋ยวก็ได้
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๒
