สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๑๖
นึกอะไรก็ได้ : (พระลูกชาย: อย่างในรอบนั่งแล้วความสว่างมันเกิดเอง แต่นอกรอบต้องนึก เช่น นึกหลวงปู่ครับ) เราจะนึกถึงแสงสว่างที่เราเคยเห็นได้ ก็นึก ถ้ายังไม่ได้ เอาที่นึกได้ง่าย แม้นึกขึ้นมา เราก็จะก้าวไปสู่จุดที่เป็นเอง เอาที่ง่าย เพื่อให้ใจเราอยู่ที่ฐานที่ ๗ ณ ตรงนั้น เพื่อให้ใจเราอยู่ จะนึกอะไรก็ได้ แล้วนำไปสู่การทำให้ใจละเอียด อย่างนี้ลูกเคลียร์ไหม อะไรก็ได้ คือว่า มันทำเป็นแล้ว อะไรก็ได้ จะเป็นองค์พระ ดวงธรรม พระเดชพระคุณหลวงปู่ อะไรก็ได้ พอไปถึงตรงนั้นแล้ว นี่...ความคิดอย่างนี้มันจะหมดไป มันจะก้าวไปสู่อีกระดับหนึ่ง
ฟุ้งละเอียด : (พระลูกชาย: พอนั่ง ๆ ไปจะเห็นแสงสว่างเป็นมวล ทั้งที่ใจมันก็ยังไม่นิ่งครับ ฟุ้งเรื่องนั่งสมาธิครับ จึงทำให้เกิดความสงสัยครับ) นิ่งในระดับหนึ่งไงละจ๊ะ นิ่งในระดับหนึ่ง มันฟุ้งในเรื่องการนั่งธรรมะ มีความฟุ้งแต่วนเวียนอยู่กับเรื่องการปฏิบัติธรรม มีความคุ้นเคยกับการปฏิบัติธรรม ถ้าคิดเป็นเปอร์เซ็นต์ก็นิ่งได้ ๘๐% เพราะมันยังมีความฟุ้งละเอียดอยู่ ซึ่งถ้าหากว่านิ่งได้ ๑๐๐% ความฟุ้งจะไม่มีเลย แต่นี่ยังระดับ ๘๐% ซึ่งถ้าไม่นิ่งถึงระดับ ๘๐% ๙๐% แสงสว่างไม่เกิด ยังไงก็ไม่เกิด เอาไฟไปส่องก็ไม่เกิด (พระลูกชาย: แล้วเราทำยังไงต่อไปครับ) ทำเป็นไม่สนใจอะไรจะเกิดขึ้น ก็ไม่สนใจ มีเรื่องอะไรก็ตาม ให้มันมา เดี๋ยวมันก็ไป ทำเหมือนฟังหูซ้ายทะลุหูขวา ให้มันผ่านไป พอเราทำเฉย ๆ กับมัน เดี๋ยวมันผ่านไป เพราะเรามีแสงสว่างยึดในระดับหนึ่งแล้ว เดี๋ยวมันจะหายไปเอง เกลี้ยง เพราะเราหยุดนิ่งสมบูรณ์ แสดงว่า อารมณ์วนเวียนอยู่กับธรรมะดี
ไม่มีท่า : (พระลูกชาย: ก็มีบางวัน นั่งธรรมะในรอบ พอเลิกนั่งแล้วกลับไปนอน มันชัดกว่าตอนนั่ง ก็เลยนอนดูไปเรื่อย ๆ จนหลับ
ไปเลย) ได้อารมณ์กำลังสบาย ใจกำลังสบาย พระอานนท์ไง แค่เอน ๆ ไม่เห็นต้องมีท่าเลย ไม่ยากเลย
สังเกต : ต้องจับจุดให้ได้นะว่า เราวางใจยังไง ถึงนิ่งได้สมบูรณ์ต้องจับให้ได้ อย่างสบายๆ เพื่อที่เราจะได้ไปถึงจุดตรงนั้นได้เร็วที่สุด นิ่งในนิ่ง นิ่งไปเบา ๆ ที่จริงลูกก็จับจุดได้ แต่มันยังไม่สมบูรณ์เท่านั้นเอง แต่อย่าถึงกับไปตั้งใจ ต้องสังเกตว่า เราทำอย่างนี้แล้วได้ผลยังไง วิธีการยังไง ให้ได้เลยว่า เราทำยังไงได้ผล
ความแข็งแรง : ลูกยังแข็งแรงกันอยู่นะ ทั้งหมดเลยนี่ เพราะฉะนั้นต้องใช้ความแข็งแรงนะ ลุยเลย
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
