สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๑๘
ความสุข : ไหนใครนั่งแล้วมีความสุขบ้าง สุขเล็กน้อย สุขพอประมาณ (พระลูกชาย: แยกไม่ออกครับ) สุขเล็กน้อย ก็สุขแบบแว้บหนึ่ง พอประมาณก็ยาวหน่อย มีเพลินแบบเฉย ๆ กับเพลินแบบสุข เพลินแบบปนสุขนิด ๆ มีกระแสแห่งความสุข ไม่งั้นไม่เพลิน แต่ถ้าสุข มันสุขจริง ๆ เลย เป็นสุขจากสมาธิ เราได้รับความสุข รู้จักวิธีวางใจ เราประสบความสําเร็จในระดับหนึ่ง เพราะมีน้อยคนที่มาถึงตรงนี้ จากนี้ก็จะมีแรงจูงใจที่จะทำต่อไป หลวงพ่ออยากให้ทุกขั้นตอนชัดเจน ช้า ๆ ชัด ๆ ช้า ๆ ชัด ๆ อย่างนี้นะ แล้วต่อไปมันก็จะเร็ว ๆ ชัด ๆ ลูกจะได้ไม่ข้ามขั้นตอน ทุกขั้นตอนช้า ๆ ชัด ๆ ต่อไปมันจะเร็ว ๆ ชัด ๆ จะยิ่งเร็ว จะยิ่งชัด แปลก ปกติยิ่งเร็ว ยิ่งไม่ค่อยชัด แต่นี่ยิ่งเร็วยิ่งชัด
เพื่อตัวเรา : ทำได้ต่อเนื่องนะ ต้องให้ความสำคัญกับตรงนี้นะลูกนะ เพราะมันเกี่ยวกับตัวของเรา มันเพื่อตัวเรา เพื่องานของเราเป็นที่พึ่งให้กับตัวของเรา และจะได้เป็นที่พึ่งให้กับผู้อื่น
ทำเพลิน ๆ : (พระลูกชาย: ผมสงสัยครับ) เวลาตรึกองค์พระนอกรอบ เรามีความสุข แต่พอมานั่งในรอบ ผมนึกไม่ค่อยออกครับ) Overload เอางี้ นั่งทำตาปรือๆ เวลาเรานั่ง ทำตาปรือๆ เหมือนตอนเราเดินอยู่ข้างนอก ตาเราไม่ปิดสนิท แล้วเราก็สร้างบรรยากาศนึกเพลิน ๆ มองผ่าน ๆ ส่วนมากมักจะเป็นอย่างนี้ ปลาใหญ่ตายน้ำตื้นทุกที เราตั้งใจมาก ทำเพลิน ๆ พังฝาห้องออกไปจริงๆ อิริยาบถนี่มันไม่มีผล ส่วนวิธีการลูกจำวิธีการที่ได้ผล ทำยังไง
Enjoy : ทำสนุกๆ ต้องสนุก enjoy กับมันในการนึก ถ้าไม่ enjoy ไม่ได้หรอก เพราะเส้นทางของความสุข ต้องเริ่มต้นด้วยความสุขปริมาณเล็ก ๆ ถ้าเริ่มต้นยังไม่มีตรงนี้ ไม่ใช่นะ แปลว่า ไม่ใช่วิธีการที่ถูกต้อง แต่ว่า ฉันรู้วิธีแล้ว แปลว่า ฉันเริ่มต้นอย่างมีความสุขจากสุขเล็กๆ นี่ไง เดี๋ยวก็ได้
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
