สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๓๑
ทำให้ต่อเนื่อง : มันก็ยากไม่มากหรอก ถ้าต่อเนื่อง การต่อเนื่องขึ้นอยู่กับเราที่ทำให้มันต่อเนื่อง เป็นความจริงนะ ให้มันต่อเนื่องแล้วเดี๋ยวก็จะไปถึงตรงนั้นเอง
สองวิธี : (พระลูกชาย: หลวงพ่อครับ ถ้าสมมติว่า ใจเรานิ่ง ๆ แต่ว่ายังไม่มีความสุข แต่ตัวเราโล่ง ๆ แล้วมันสว่าง ๆ แล้วผมสามารถนึกตรงจุดสว่างตรงกลาง ตอนนั้น จังหวะนั้นได้ไหมครับ) ได้ใหม่ ๆ นึกไปนะ ถ้าลองนึกอีกได้ เพราะนี่เป็นจุดเริ่มต้นที่เรากำลังจะนำไปสู่ความนิ่งแน่นได้ มันได้ทั้งสองวิธี แล้วแต่เราจะชอบ หรือเราจะลองสลับกันบ้างก็ได้ บางคนถ้านิ่งแล้วนิ่งต่อไปก็ได้ผล บางคนนิ่งแล้วอยากนึก อยากนึกก็นึกไป นึกแล้วทำให้นิ่ง บางทีนึกไปแล้ว ใจตุ๊ม ๆ ต่อมๆ ก็ไม่ต้องนึก แล้วแต่บางวัน หรือเราอยากทำทุกวัน ก็แล้วแต่ ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของใจ
วิธีการที่เราพึงพอใจที่สุด : (พระลูกชาย: ถ้าเราภาวนาสัมมาอะระหัง แล้วนึกพระเดชพระคุณหลวงปู่ย่อ ขยาย ได้ไหมครับ) ได้จ๊ะได้ เอาที่ง่ายที่สุด อย่าลืมนะจ๊ะ ลูกต้องจำสิ่งที่เราพึงพอใจที่สุด วิธีการที่เราพึงพอใจที่สุด ที่จะนำใจเราไปนิ่งตรงนั้น เพราะตอนนี้เรายังฝึกหยุดนิ่งอยู่ เพราะมันยังไม่มั่นคง ดังนั้นแล้วแต่เรา ทำสิ่งที่เราสบายใจ ชอบตรงไหน เมื่อได้ก็ทำอย่างนี้ไปก่อน แล้วพอไปถึงจุดที่นิ่งแน่นแล้ว มันจะเหมือนกันหมดทั้งหมดเลยจ้ะ
เรายอมเป็นก้นกระทะ : พระลูกชาย: หลวงพ่อครับ คือถ้าเกิดนั่ง มีบางช่วงจังหวะที่ตัวมันยืด แล้วมันก็ขยาย คือนั่งไปจนถึงตัวมันตลบ คือรู้สึกว่า ขามันตลบขึ้นข้างบน แล้วหัวมันสั้น แต่ช่วงจังหวะที่นิ่งในช่วงนั้นนะครับ มันเหมือนกับไฟลนที่ก้นนะครับ มันจะให้ทนต่อไป คือว่ามันค่อยเจ็บขึ้นเรื่อย ๆ ครับ level มันจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนทนไม่ไหวครับ จนลูกต้องขยับครับ) ไม่ต้องสนใจลูก เอาแบบนั่งให้เป็นก้นกระทะ กระทะยิ่งกว่าเรา เราไม่ได้เจอไฟ แต่เจอความรู้สึกของไฟ ให้นั่งเฉย ๆ มันสู้เราไม่ได้หรอก พอข้ามปวดนี้นะ พอชนะมันทีนะ ชนะนิรันดร์เลย มันจะไม่เกิดอีกตลอดชาติเลย แต่ถ้าเราแพ้สักครั้งหนึ่งนะ พอจะถึงนี้นะ เอาล่ะเลิกซะก่อน มันก็จะเกิดหลายครั้ง ลูกก็ไปตัดสินใจเอาว่าจะเอายังไง เราต้องยอมเป็นก้นกระทะสักวันหนึ่ง เอางี้นะลูกนะ ยอมสักวันหนึ่ง ยอมชนะสักครั้ง คราวหน้าอย่ายอมแพ้เขานะลูก ยอมชนะหน่อย ลุยกันเลย
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
