สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๕๖
อย่าหายใจฟรี : มาอยู่กับหลวงพ่อแล้ว อย่าให้หายใจฟรี ให้ได้อะไรกลับไปบ้าง ให้รู้เรื่องราวของเราไปบ้าง หลวงพ่อพยายามหาวิธีที่จะบำรุงสังขารขันธ์ ๕ ของลูกทุกคน ทั้งอาหาร ปัจจัย ๔ สิ่งของที่จําเป็นต่างๆ หวังเพียงให้ลูกทุกคนสนใจการปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง เพราะวันคืนล่วงไป ๆ จะได้ไม่สูญไปเปล่านะลูกนะ
นิ่งสนิท : ดูแบบไร้อารมณ์ไม่ได้ หรือเข้าไปถึงจุดที่นิ่งสนิทไม่มีความคิด แล้วถอนออกมา ถ้าถอนออกมาแสดงว่า “มีลุ้น”
เรียนวิชชาธรรมกายไม่ต้องรู้อะไรมาก่อน : การเรียนวิชชาธรรมกายไม่จำเป็นต้องรู้อะไรมาก่อนเลย เรื่องที่เคยได้เห็นได้ยิน ได้ฟัง ให้ทิ้งไปให้หมด เพราะเราเรียนเพื่อตัวของเราเอง เรียนเพื่อให้หายสงสัย ต้องให้เป็นจริงๆ นะ เพราะเราจะต้องไปเรียนเรื่องที่เรายังไม่เคยรู้อีกมาก
นิ่ง ๆ ไปอย่างเดียว : มีเหตุผลอันใดที่ยังเห็นองค์พระไม่ตลอดเวลา ก็เวลาเรานอนหลับ เรายังหายใจ ก็นิ่งๆ ไปอย่างเดียว ไม่ต้องไปสังเกตอะไร เดี๋ยวมันก็จะดื่มกิน จะซึมซับอารมณ์ไปเอง ดูก็ดูเหมือนเรามองต้นสน มองดวงอาทิตย์ มองเมฆ มองต้นสนก็เห็นเมฆ มองผ่านเมฆก็เห็นดวงอาทิตย์ พอทำตรงนี้ได้ เดี๋ยวต่อไปจะง่ายหมด
พระนิพพานลงกลั่นแก้อยู่ตลอด : ความสุข ความบริสุทธิ์ ความรู้แจ้งเห็นแจ้ง ต้องมาพร้อม ๆ กัน ความสุขต้องเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าเห็นแล้วไม่มีความสุข ให้นิ่งๆ ไว้ก่อน ถ้าเรากลัวช้า มันจะไปเร่งโดยไม่รู้ตัว เพราะเราไปเทียบกับคนอื่น มาพร้อมกันทำไมไม่ไปด้วยกันหว่า พระนิพพานท่านพยายามลงซ้อน กลั่นแก้สะสางธาตุธรรม เห็น ว่า คิด รู้อยู่ตลอด แต่เราไม่นิ่ง ท่านก็สอดไม่ได้เหมือนเข็มกับด้าย จะเอาด้ายสอดเข้ารูเข็ม แต่ด้ายไม่นิ่ง ก็สอดไม่ได้ หรือด้ายนิ่ง แต่เข็มไม่นิ่งก็สอดไม่ได้ รูเข็มเหมือนศูนย์กลางกาย ดังนั้น ให้ทำฐานทัพให้นิ่งๆ เราติดตรงที่ความอยาก ความกังวล ก็เลยไปพยายามเร่งโดยไม่รู้ตัว คือลุ้นนั่นเอง ให้หาเรื่องให้เราปีติ นึกถึงบุญ นึกให้เราปีติ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
