สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๖๓
ทิ้งให้หมด : ลูกต้องทิ้งภาพจากที่จำ DMC ให้หมด มันจะเป็นสัญญา ใจจะได้เกลี้ยง ๆ เราจะต้องไปรู้ไปเห็นด้วยตัวของเราเอง
วิชชาธรรมกายเป็นของจริง ลูกอยากเห็นจริงๆ หรือเปล่า ต้องพิสูจน์ด้วยตัวเราเอง ใครพูดให้ฟัง เราก็รับฟัง ไม่ใช่ดื้อ ต้องปลูกฝังนิสัยนี้นะ พิสูจน์ให้เข้าไปถึงจุดนั้นจริงๆ พอไปถึงจุดนั้นจริงๆ จะได้มีญาณทัสสนะที่ตรง....ที่ถูกต้อง เราจะรู้เห็นสิ่งที่ยังไม่เคยเรียนรู้อีกเยอะเลย แต่ลูกจะต้องไม่ติดอะไรเลย นอกจากติดกลาง เอาแบบคุณยายอาจารย์ฯ ต้องให้ได้อย่างท่าน ผิดจากนี้ไปไม่ได้ ชาติที่ผ่านมาเราสุขุมาลชาติกว่านี้อีก ยังทิ้งได้ ***ลูกรักจะศึกษาวิชชาต้องทำอย่างคุณยายอาจารย์ฯ ทิ้งไปให้หมด ลุยอย่างเดียว***
ล้างตัว ล้างใจ : อาบน้ำล้างตัว ก็ให้ล้างใจไปด้วย จะล้างหน้า แปรงฟันไป ให้ทำใจใส ๆ นึกถึงดวง นึกถึงองค์พระ หรือทำใจว่าง ๆ
ทำไปพร้อม ๆ กันอย่างสบาย ๆ หรือล้างจานก็ล้างใจไปด้วย จานสะอาด ใจก็บริสุทธิ์ ทำอย่างนี้เราจะได้ไม่เสียเวลา อาบน้ำล้างหน้า แปรงฟัน กวาดบ้าน ถูบ้าน หรือล้างจานกันไปเปล่า ๆ ต้องให้เป็นทางมาแห่งบุญ ทำความคุ้นเคยกับศูนย์กลางกาย และก็วางใจหยุดนิ่งทีละเล็กทีละน้อยอย่างเป็นธรรมชาติ เมื่อทำได้แล้ว ใจของเรา จะคลอเคลียนัวเนียอยู่ภายในเอง เราจะค่อย ๆ คุ้นกับศูนย์กลางกาย คุ้นกับการวางใจว่าง ๆ เบา ๆ คุ้นกับการนึกถึงองค์พระหรือดวงแก้วอย่างสบายๆ
โอเลี้ยงไม่พร้อมให้ดูด : ลูกอย่าไปฝืนประสบการณ์นะ อย่างห้องโน้นจะโดนดูดนี่ บอกยังไม่พร้อมจะให้ดูด เหมือนโอเลี้ยงยังไม่พร้อมจะให้ดูด แปลก โอ้! อย่า อย่าเพิ่งดูด ยังไม่พร้อม อะไรอย่างนี้ ปล่อยไปเลยนะ ลูกอย่าไปฝืนกับประสบการณ์ อย่าคิดว่าเรายังไม่พร้อม หัวมันยังตื้ออยู่ จริงๆ ผู้รู้ข้างในท่านรู้ว่าเราละเอียดแล้ว แต่เราไปคิดว่าเราไม่ละเอียด ตอนนี้รอความละเอียดอยู่กำลังรออยู่ มันต้องไปพร้อม ๆ กันทั้งหมด ยุคนี้มันต้องมีพยานหลักฐาน มันต้องไปเห็นพร้อมกัน
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๑
