สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๕๙
อย่าไปท้อ : ให้ฝึกอย่างนี้ซ้ำ ๆ ให้นิ่งแน่น นุ่มนวล ควรแก่การงาน เดี๋ยวก็จะเป็นไปเอง เดี๋ยวก็ได้ทุกคนแหละ อย่าไปกังวล อย่าไปท้อ
สุขจริงจะไม่หลุด : นั่งกันดีขึ้นเยอะไหม (พระลูกชาย: กระผมเอาชนะลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง ได้แล้วครับ คือ จากการสังเกต ถ้าภาพแคบลง กระผมก็จะกลับมาเริ่มต้น ณ จุดที่ง่าย แล้วค่อยเข้าไปใหม่) ลูกต้องขวนขวายกันนะลูกนะ เอาจริงเอาจังกัน ทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว ทำกายของเราให้เหมือนเป็นทางผ่านขององค์พระ อย่างสบาย ๆ นิ่งๆ นุ่ม ๆ เบา ๆ สบาย ๆ ใจเย็น ๆ สังเกตความสุข ความบริสุทธิ์จะเพิ่มขึ้น ทิ้งทุกอย่าง ไม่ให้มีอะไรเหนี่ยวรั้ง ที่ยังไม่ตั้งมั่นเพราะยังเข้าไม่ถึงความสุข ยังไม่ได้ความสุขจากสมาธิ ถ้าเข้าถึงความสุข มันจะอยากสุขยิ่งๆ ขึ้นไป ถ้ามีความสุขจริงๆ จะไม่หลุด จะไม่มีลุ้น เร่ง เพ่ง จ้อง ที่ตั้งมั่นก็จะตั้งมั่นยิ่งๆ ขึ้นไป ต้องง่าย ต้องสบาย ไม่ง่าย ไม่สบาย....ไม่ใช่
ต้องไม่ติดอะไรเลย : ต้องไม่ติดอะไรเลย ก็จะทิ้งดิ่งเข้าสู่ทางสายกลางภายในในแนวดิ่ง ยิ่งนิ่งแน่นยิ่งเร็วแรง มีพลัง มีพลังอยู่ภายใน
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
