สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๖๙
คล่องก็คือ ทำได้ทั้งหลับตา ลืมตา นอกรอบ ในรอบ : ลูกต้องขวนขวาย ปล่อยทุกอย่าง วางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว ไม่ใช่คำที่สวยหรู แต่ต้องทำให้ได้จริง ๆ มันต้องเป็นอย่างนี้เท่านั้น ลูกทิ้งทุกอย่างมาแล้ว มาเพื่อการนี้ ต้องทิ้งทุกอย่างจริงๆ ถ้าไม่ทิ้ง....ก็ไม่ได้จะได้...ใจต้องไม่ติดอะไรเลยถึงจะได้ ถ้าไม่งั้นมันไม่ได้ ใจต้องตั้งมั่น นิ่งแน่น เป็นใจที่ไม่ติดอะไรเลย ต้องเป็นไปตามสูตร ตรงนี้ สุข บริสุทธิ์ สบาย ง่ายเพิ่มขึ้นไปเรื่อย ๆ เป็นมิเตอร์วัดที่สำคัญ ต้องฝึกให้คล่อง ๆ คล่องก็คือ ทำได้ทั้งหลับตา ลืมตา นอกรอบ ในรอบ ทำได้ทุกๆ อิริยาบถ ให้เริ่ม ณ จุดที่ง่าย ที่ทำได้คล่องก่อน ก็ต้องฝึกต่อไป ลูกยังอยู่ในวัยที่แข็งแรง ต้องขวนขวาย อากาศกำลังสดชื่น กำลังสบาย ต้องรีบชิงช่วงตรงนี้ แต่ก็ดีขึ้นมาเยอะแล้ว อย่าไปท้อ
ฟุ้งอย่าไปฝืน อย่าขับไล่ ทำเฉย ๆ : นั่งกันเป็นอย่างไรบ้าง ดีขึ้นไหม (พระลูกชาย: คราวที่แล้วที่หลวงพ่อเมตตามาปรับ เรื่องตั้งใจมากกับหยุดแบบกด ๆ ผมก็เอามาปรับ ผลที่ได้ คือ รู้สึกสบาย ตัวโล่ง นั่งไปได้ ๒-๓ ชั่วโมง โดยไม่ลุก มีความสุข มีความสว่าง แต่ดวงหรือองค์พระต้อง click ขึ้นมาถึงจะเห็นครับ) ฟุ้งมันมาเองใช่ไหม มาและก็ไป ไม่ได้ไปสนใจมันใช่ไหม? (พระลูกชาย: ครับ ไม่ได้ไปสนใจครับ) ถ้าฟุ้งไม่ต้องไปต่อต้าน เข้ามา ตั้งอยู่ และก็ออกไป ช่างมัน ลูกก็ต้องฝึกเอาชนะตรงนี้ให้ได้ อย่าไปฝืน อย่าขับไล่ ทำเฉย ๆ เดี๋ยวก็ผ่านไปเอง อย่าไปสนใจ
ภาพภายในจะเห็นชัดกว่าภาพภายนอก : (พระลูกชาย: หลวงพ่อครับ กระผมมีอีกคำถามหนึ่งครับ กระผมจะติดเรื่องความชัดผมเทียบไม่เป็นครับ ระหว่างชัดข้างนอกกับชัดข้างใน อย่างผมนะครับเห็นวัตถุภายนอกชัดขนาดไหน พอหลับตาก็จะเห็นชัดเท่ากับภายนอก ผมก็เลยเทียบไม่ถูกครับว่า จะเทียบจากข้างนอกหรือจากข้างในครับ) ลูกต้องเทียบจากข้างใน เอาข้างในเป็นหลัก เพราะภาพภายในจะเห็นชัดกว่าภาพภายนอก จะชัดกว่า จะกว้างขวางกว่า เห็นได้ไกลกว่า ชัดยิ่งกว่าลืมตาเห็น ชัดขึ้นไปเรื่อย ๆ มีความสุขเพิ่มขึ้น เพิ่มขึ้น ใจติดอยู่แต่ข้างใน มีความรักมีความสมัครใจที่จะทำ (พระลูกชาย: ครับ ผมก็เคยชัดยิ่งกว่าลืมตาเห็นครับ ได้ช่วงยาวขึ้น ใจจะติดปึ้กไปเอง จะไม่สนใจอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นภาพแทรก จะไม่สนใจเลยครับ) ถูกต้อง ดีแล้ว ทำซ้ำ ๆ
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
