สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๖๕
ถ้าไม่สุขไม่ทุกข์ ให้ทำเฉยๆ จนสุข : ทำอย่างมีความสุข เป็นปกติของมนุษย์ ทำอะไรไม่มีความสุขมันจะเบื่อนะ ต้องมีความสุข จะกิน ดื่ม พูด คุย จะดูอะไรก็ต้องมีความสุข แต่ของเราจะดูดวงก็ต้องมีความสุข ดูองค์พระก็ต้องมีความสุข มันต้องมีความสุข ถึงจะมีอารมณ์ทำไปได้นานๆ ถ้าไม่มีความสุข นั่งๆ ไปก็จะเบื่อน่ะ ต้องมีความสุข ความบริสุทธิ์ ใจที่เกลี้ยงๆ นิ่งแน่น มีความสุขถึงจะสว่าง พอสว่างก็จะเห็น เห็นก็รู้ แล้วก็พูดตามภาพ มันเป็นอย่างนี้ เป็นขั้นเป็นตอน ให้ฝึกจนกระทั่งเฉย ๆ เป็นไปเอง แต่ถ้ายังมีฟุ้งที่เราไม่ได้ตั้งใจ จะมีอารมณ์ไม่สุขไม่ทุกข์ เราก็นิ่งต่อไป นิ่งคือทำเฉยๆ เฉยจนสุข มิเตอร์วัดเหมือนกัน คือ ความสุข ความบริสุทธิ์ ความนิ่งแน่นเพิ่มขึ้น ง่ายเพิ่มขึ้น
ต้องเอาฐานให้แน่น ถ้าฐานไม่แน่นดี ยังไม่ได้หรอก ถ้าฐานแน่นมันก็ง่าย ไม่ยากหรอก นอกจากเราจะทำเล่น ๆ เราต้องทำจริงๆ ต้องสอนตัวเองให้ได้ ควบคุมตัวเองให้ได้ นอกจากเรื่องกิจวัตร กิจกรรม บริหารขันธ์ ต้องเอาใจใส่ ลูกก็นิ่งกันได้ดีทุก ๆ รูป ก็เหลือแต่ตั้งใจมาก ต้องหมั่นสังเกตดูและค่อยๆ แก้ไป ลูกมีความตั้งใจกันดีอยู่แล้ว เอาใจใส่กันหรือเปล่า? (พระลูกชาย: เอาใจใส่ครับ)
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
