สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๖๔
ตุ๊ย ๆ มั่วๆ ไม่ใช่การศึกษาวิชชาธรรมกาย : มีอารมณ์ไม่สุข ไม่ทุกข์ ก็เพราะยังฟุ้งอยู่ นิ่งไม่เต็มที่ ก็เหมือนกันอีกนั่นแหละ ต้องเฉย สุข สุขแบบนุ่ม ๆ ละมุนละไม และสุขยิ่งๆ ขึ้นไป ต้องสว่างอย่างน้อยเท่าพระอาทิตย์เที่ยงวัน ก็จะชัดเท่าลืมตาเห็นและชัดยิ่งๆ ขึ้นไป ต้องนิ่งจนกว่าจะใสอย่างน้อยเท่ากับเพชร เราข้ามขั้นตอนมานิดหนึ่ง มันยังเร็วเกินไป ให้เริ่มต้น ณ จุดที่ง่าย จุดที่สบายก่อน มิเตอร์วัด สุข บริสุทธิ์ นิ่งแน่น ใจเกลี้ยง ชัด ใส สว่าง
เราทุ่มชีวิตมาในองค์กรเพื่อการนี้ ถือเป็นภารกิจหลักต้องให้หายสงสัย ถ้าเรายังเคลือบแคลงมันไปไม่ได้
สูตรสำเร็จ : (พระลูกชาย: กลับมาย้ำ basic ใหม่เริ่มตั้งแต่โปร่ง โล่งเบาสบาย โดยมีมิเตอร์วัด คือ ความสุข ความบริสุทธิ์ครับ) ตรงนี้สำคัญ เรายอมย้อนกลับมาทำใหม่ไม่ช้าหรอกลูก ตรงนี้เป็นสูตรสำเร็จเลย ถ้าตรงนี้ได้ก็ได้หมด โดยมีมิเตอร์วัด คือ ความสุข ความบริสุทธิ์ที่เพิ่มขึ้น ใจเกลี้ยงๆ นิ่งแน่น ที่ผ่านมา เราก็หยุดได้ดีในระดับหนึ่ง ก็เหลือแต่ตั้งใจมากไป หยุดได้แบบกด ๆ ความสุขไม่เต็มที่
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
