สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๒๙๙
เราได้ในสิ่งที่ใครๆ ในโลกยากจะได้ : (พระลูกชาย: ของลูกชอบที่หลวงพ่อให้อ๊อกติดเอาไว้ ตอนนี้เข้าใจมากเลยครับ แปะติดบางทีก็จะปลิว ถ้าออกติดก็จะอยู่ องค์พระชัด เป็นไปเอง แล้วถ้านิ่งมากขึ้น ภาพที่เห็นก็จะนุ่มนวล) ทำไมไม่รักษาเอาไว้ล่ะ (พระลูกชายก็พยายามฝึกอยู่ครับหลวงพ่อ) โอ้โฮ คนมีบุญถึงจะได้เห็นอย่างนี้ ลุยกันสะบั้นหั่นแหลก ไม่เอาอะไรเลย นิ่งอย่างเดียว อย่าให้หลุดเลย รักษาเอาไว้ เราได้ในสิ่งที่ใคร ๆ ในโลกยากจะได้ จะต้องรักษาเอาไว้ (พระลูกชาย: ลูกก็นั่งได้ดีขึ้นมาก พอสัมผัสใจไปตรงกลางใจก็จะหยุดนิ่งอย่างมีความสุข อารมณ์ก็ต่อเนื่อง นอกรอบมีอารมณ์เหมือนอยู่ในรอบครับ ปล่อยเข้ากลางไปอย่างง่ายๆ บางทีก็มีประสบการณ์ใหม่ ๆ เกิดขึ้นมา พอหยุดนิ่งตรงกลาง ก็จะลงไปเองเลยครับ องค์พระครับ) ฝึกตรงนี้ ให้ใสยิ่งกว่า ถ้ามันน้อยกว่าลืมตาเห็น มันยังสว่างไม่เต็มที่
ปล่อยหลุดปล่อยพ้น : ทำใจเกลี้ยง ๆ นะลูกนะ ทำใจใส ๆ ไม่ติดอะไรเลย ฝึกหยุดฝึกนิ่ง ตอนนี้ก็ฝึกดีขึ้นมาเรื่อย ๆ ใจเริ่มตั้งมั่นเหลือแค่เราทำซ้ำ ๆ ๆ เหมือนกับตอกซ้ำ ๆ ๆ ให้มันมั่นคง ให้เริ่มในจุดที่ง่ายไปก่อน ทำอย่างสบาย ๆ นิ่งๆ นุ่ม ๆ เบาๆ สบาย นิ่ง ๆ นุ่ม ๆ นิ่งในนิ่งเข้าไปเรื่อย ๆ สบาย ๆ ปล่อยหลุดปล่อยพ้น ไม่ให้มีอะไรเหนี่ยวรั้ง ชัดใสสว่าง มีดวง มีองค์พระ ดูไปเรื่อย ๆ ใจก็จะนิ่งแน่นขึ้น
อย่าไปสนใจ : (พระลูกชาย: ของลูกก็หลับตา เมื่อรอบเช้ามืดนี้ครับ มี ๒ อารมณ์ คือ ถูกดูดลงไปข้างล่าง และดึงขึ้นไปข้างบนครับ ตกใจเหมือนกันครับ) ตกใจทำไมล่ะ (พระลูกชาย: มันเสียว ๆ ครับ พอทำไปเรื่อย ๆ ขาก็ชา ผมก็เลยหลุดออกมา) ทำเฉยๆ ประสบการณ์แบบนี้ไม่ได้ง่าย ๆ ดีออก (พระลูกชาย: พอทำไปสังเกตเห็นความละเอียดของการควบแน่นเข้าไปเรื่อย ๆ ครับ พอขาชาเลยถอนออกมา) แปลว่ามันหลุดออกมา มันหลุด ถ้าไม่หลุดจะไม่ชา จะนิ่งแน่นเข้าไปอีก อย่าไปสนใจ กำลังจะดี กำลังจะดีมาก ๆ เลย
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
