สรุปโอวาทการปฏิบัติธรรมที่ ๓๑๙
ความสุขจากสมาธิ : ต้องนิ่งอย่างเดียว อย่าตั้งใจเกินไป อย่ากังวล อย่าชะล่าใจ อย่าประมาทปล่อยใจไปที่อื่น ให้ฝึกฝนในทุกหนทุกแห่ง มีใครบ้างไหม เฉย ๆ หรือไม่มีความสุขบางช่วง? นั่นแปลว่ายังนิ่งไม่สนิท ใจต้องเกลี้ยงทุกรอบเพราะความสุขจะจูงใจให้เรานั่งนาน ๆ โดยไม่จำกัดกาลเวลา มีความสุขจากสมาธิจึงจะเป็นเอกัคคตา ความเป็นหนึ่ง อุเบกขา ตามทฤษฎีกับประสบการณ์ภายในไม่เหมือนกัน ใจจะเป็นกลางจริงๆ ไม่ใช่ตั้งหลักจะเป็นกลาง ใจนิ่ง ๆ เฉย ๆ เป็นกลาง บริสุทธิ์มีความสุขเป็นหนึ่ง นิ่งแน่นมันถึงจะชัด
ใช้ศูนย์กลางกายร่วมกัน : การเห็นเป็นทีมจะแรงมากเลย ทั้งเร็ว ทั้งแรงมาก เพราะความเร็วแรงมาซ้อนกันอยู่ แทนที่จะขี่จักรยานไปดวงจันทร์ เราก็เหมือนขี่จรวดไปดวงจันทร์
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่ม ๓
