เถยจิต ( อ่านว่า เถย – ยะ – จิต ) แปลว่าจิตคิดจะขโมย ความคิดที่จะลัก โบราณเขียนว่า ไถยจิต
เถยจิต หมายถึงความคิดจะถือเอาสิ่งของที่เจ้าของเขามิได้ให้ด้วยอาการแห่งโจร คือมีเจตนาลัก ฉ้อ โกง ตระบัด เป็นต้น
เถยจิต เป็นภาษาพระวินัย เป็นเครื่องพิสูจน์หรือตัดสินพระภิกษุว่าล่วงละเมิดพระวินัยในข้อหาว่าลักทรัพย์หรือไม่ โดยดูที่จิตหรือความคิดเช่นนี้ คือพิจารณาว่ามีเถยจิตหรือถ้ามีเถยจิตก็ถือว่าผิด ถ้าไม่มีเถยจิตก็ไม่ผิด
