ถ้าเราได้ทํา...ก็จะทำได้
ขอให้รับทราบกันอีกทีนะว่า “ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเราที่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร” ถ้าสู้จนชนะเราก็ชนะ ถ้าไม่สู้ก็แพ้กันไปเรื่อย ๆ ถ้าเรายอมชนะสักครั้งหนึ่งแล้วก็จะไม่มีทางแพ้ แล้วยังสำเร็จนี่ก็จะติดตัวไปในภพเบื้องหน้า ชาติต่อไปเราก็จะชนะตลอดเวลาในโลกนี้ มีจำกัดแค่ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น เพราะฉะนั้นต้องสู้กันให้ถึงเป้าหมายให้ได้ นี่คือสิ่งที่หลวงพ่ออยากจะย้ำเตือน
ถ้าหากว่าไม่นั่งภาวนาก็เข้าไม่ถึงธรรม ไม่เข้าถึงวิชชา เมื่อไม่เข้าถึง ความซาบซึ้งก็จะไม่มี ก็แค่ดูเหมือนจะเข้าใจ แต่ความจริงแล้วคือไม่เข้าใจ แต่ถ้าหากว่ารักการทำภาวนา ทำควบคู่กับภารกิจที่เรามีอยู่ ทั้งกิจวัตรกิจกรรม แล้วก็ทำภาวนาไปด้วยให้คุ้นจนชิน หลวงพ่อว่าถ้าทำอย่างนี้...จะต้องได้!!
สาธุชนเขายังทำกันได้แล้วทำไมเราจะทำไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่สาธุชนต้องประสบกับสิ่งแวดล้อม มีทั้งคู่แข่ง ทั้งคู่แค้น ทั้งคู่ต่อสู้แก่งแย่งชิงดี ปัดแข้งปัดขากัน แต่ของเราไม่มีอย่างนั้น ซึ่งน่าจะได้ดีกว่า ก็ไม่เข้าใจว่าพวกเราไปติดอะไร ถ้าหากเราให้โอกาสแก่ตัวเราเองในการทำภาวนาควบคู่ไปด้วย สักระยะหนึ่งเมื่อใจเข้าไปถึงจุดแห่งความละเอียด ถึงตอนนั้นเราจะเข้าใจ
หลวงพ่ออยากให้ทุก ๆ คน ตั้งแต่พระเถระเรื่อยไปให้ตระหนักเห็นคุณค่าในสิ่งนี้ พอพระเถระเห็นคุณค่าตรงนี้ได้เดี๋ยวก็จะถ่ายทอดออกไปเรื่อย ๆ บางครั้งบางคนอาจจะไม่ต้องการคำสอนแต่ต้องการสิ่งที่ทำให้ดู แต่บางคนต้องการทั้งคำสอนทั้งคำสั่ง คือ ทั้งสั่งด้วยทั้งสอนด้วย แต่บางคนต้องการแค่ดู ถ้าหากว่าพระเถระผู้ใหญ่ไล่เรื่อยไป สามารถบริหารเวลา จัดตารางเวลาบริหารตนเองให้สมบูรณ์ได้ทั้งกิจวัตร กิจกรรม และการทำภาวนาจนได้ประสบการณ์ภายใน ถ้าเป็นเช่นนี้ได้ จะดีมากเลย อยากได้จังเลยตอนนี้ก็ฝัน ๆ ไปก่อน ฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ แต่ว่าอยากได้จังเลย คือ ใครไม่ได้ไม่สำคัญ แต่สำคัญคือ เราต้องได้!! หมายความว่า “ถ้าเราได้ทำ..ก็จะทำได้” จริงไหม ถ้าได้ทำ...ก็ทำได้
พอไม่ทำ....ก็ไม่อยากจะทำ ซึ่งก็จะไม่สำเร็จ ไม่รู้เป็นอย่างไรพอไม่ได้ทำ...ก็ไม่อยากจะทำ จะขี้เกียจทำไปเรื่อย ๆ แต่พอได้ทำถึงในระดับที่เรามีประสบการณ์ภายในแล้ว มีความสุขจากการปฏิบัติธรรม เราจะอยากท่าภาวนาให้ได้ตลอดเวลาเลย
พระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารท่านปลื้มมาก ๆ ที่ลูกหลานของท่านมาร่วมใจกันปฏิบัติบูชาสวดธัมมจักกัปปวัตตนสูตรเนื่องในวันครูผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย หน้าพระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์ ดูทบทวนบุญแล้วปลื้มนะ ตั้งแต่กลั่นแผ่นดิน เทฐานรากไล่เรื่อยมาเลย ๑ กระป๋อง ๒ มือ ช่วยกันสร้าง กว่าจะมาเป็นพระมหาธรรมกายเจดีย์ ต้อง Exercise กันพอสมควรและในที่สุดก็สร้างจนสำเร็จ เพราะทุกคนได้ร่วมแรงร่วมใจกัน จึงได้มาเป็นพระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์ที่มีความสำคัญมาก และสำคัญมากขึ้นเรื่อย ๆ ซึ่งใจต้องมีความละเอียดมากกว่านี้ เราจึงจะเข้าใจคำว่า “สำคัญมาก ๆ” ซึ่งไม่ใช่คำหรู ๆ แต่มีอะไรมากกว่าคำไม่กี่คำนี้
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๖
