หน้าที่ของเรา คือ ไปที่สุดแห่งธรรม
ก่อนที่เราจะได้มาสร้างบารมีรวมกัน ณ ที่แห่งนี้ หลักใหญ่ที่สำคัญ คือ วิชชาธรรมกาย ถ้าหากว่าปราศจากวิชชาธรรมกายแล้วการที่เราจะมารวมกันอย่างนี้คงเป็นไปได้ยาก ซึ่งหลวงพ่อเชื่อว่าทั้งลูกพระ ลูกเณร อุบาสก อุบาสิกา มีความปรารถนาที่จะศึกษาวิชชาธรรมกาย เพราะฉะนั้น....เราจึงได้ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างทางโลกมาอยู่รวมกันในสถานที่นี้
ลูกหลวงพ่อทั้งหมดนี้ ถ้าเทียบกับทางโลกแล้ว ถ้าหากเราอยู่ทางโลก เราก็มีอนาคตที่แบบโลกๆ สามารถจะเรียนสูงได้กว่านี้หรือจะทำงานให้อยู่ในระดับใดก็ได้ที่ชาวโลกเป็นกัน เราสามารถจะเป็นอย่างนั้นได้ แต่เราไม่เห็นประโยชน์ที่จะเป็นอย่างที่ชาวโลกเป็นกันเพราะฉะนั้น...เราเป็นยิ่งกว่าเขาเป็นกัน โดยเฉพาะเราอยากจะได้ศึกษาได้เรียนรู้เรื่องวิชชาธรรมกาย จากการที่เราได้อ่านหนังสือ หรือได้ยินได้ฟังว่า “วิชชาธรรมกายเป็นวิชชาสูงสุดทางพระพุทธศาสนาและสูงสุดของชีวิต”
ถ้าหากไม่มีพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารได้สละชีวิตจนกระทั่งค้นพบวิชชาธรรมกาย และค้นให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ตลอดจนกระทั่งนำมาแนะนำสั่งสอนจนตกทอดมาถึงรุ่นเรา ถ้าท่านไม่ทำอย่างนี้ เราก็ไม่มีโอกาสรู้ได้เลย เพราะฉะนั้น....ลูกทุกคนมีหน้าที่ที่ต้องทำ คือ เราจะต้องไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม หน้าที่นี้จึงเป็นหน้าที่ยิ่งใหญ่ และจะต้องเกี่ยวโยงกับพระเดชพระคุณหลวงปู่พระผู้ปราบมารตลอดเวลา
หลวงพ่อหวังว่าลูกทุกคนจะทุ่มเทชีวิตจิตใจศึกษาวิชชาธรรมกายให้ได้ และอยากให้ตั้งเป้าหมายไว้ในใจว่าเราจะเอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อศึกษาวิชชาธรรมกาย สิ่งใดก็ตามที่จะทำให้ความรู้เท่าเทียมทันกันทั้งทีม เช่น ความรัก ความสามัคคีอะไรต่าง ๆ เราจะทำให้เกิดขึ้น สิ่งใดที่ตรงข้าม เราก็จะแก้ไข
คุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ง่ายที่สุดคือหยุดได้ เล่มที่ ๔
