บทที่ ๙๓
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
เทพบุตร เทพธิดามีอายุขัยยืนยาว ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน แต่ไม่สามารถสร้างบารมีได้เต็มที่
กายมนุษย์สามารถสร้างบุญบารมีได้เต็มที่ แต่มีอายุขัยจำกัด โรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียนได้ง่าย
วันเกิดวันตายมีวันเดียว วันแก่วันเจ็บมีได้ทุกวัน
ลาภ หมายถึง สิ่งชอบใจที่ได้มาโดยไม่คาดคิด เมื่อได้สิ่งที่ชอบมาแล้ว แต่ไม่สามารถบริโภคใช้สอยได้ เพราะถูกโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน แม้มีอยู่ก็เหมือนไม่มี
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสว่า ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ
อายุและความแข็งแรงจึงรองรับความสุขและความสำเร็จ ตั้งแต่ชีวิตปุถุชนจนถึงพระอรหันต์ ดังเช่น ชีวิตของอุทกดาบสและอาฬารดาบสซึ่งเป็นอาจารย์ของพระโพธิสัตว์ก่อนการตรัสรู้
เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้แล้ว ทรงตรวจดูเวไนยสัตว์ที่จะเสด็จไปโปรด ทรงเห็นดาบสทั้ง ๒ ละสังขารไปสู่พรหมโลก เป็นผู้พลาดโอกาสจากการบรรลุมรรคผลนิพพาน
การถวายยารักษาโรคเป็นการให้ความแข็งแรง ให้ความสุข ให้อายุขัยที่ยืนยาว ได้ชื่อว่าให้ทุกสิ่ง เพราะอายุรองรับสรรพสิ่ง
