เดินตามผังอาพาธน้อย
อานิสงส์ครั้งหนึ่งของพระพากุลเถระ ผู้เป็นเลิศด้านอาพาธน้อย ในสมัยพระพุทธเจ้าพระนามว่ากัสสป ท่านบังเกิดในกรุงพาราณสี เป็นฆราวาสผู้ครองเรือน
วันหนึ่งเขาเห็นว่า เรือนที่ท่านอาศัยอยู่ชำรุดทรุดโทรมลงไปมากแล้ว ควรที่จะต้องเดินทางไปยังชายแดนเพื่อจัดหาวัสดุอุปกรณ์มาซ่อมแซมเรือน จึงออกเดินทางไปกับพวกช่างไม้ ในระหว่างทางได้พบวัดใหญ่ซึ่งเก่าคร่ำคร่าและปรักหักพังลงไปเพราะขาดการบำรุงรักษา
ท่านก็คิดว่าการซ่อมแซมเรือนของเราเห็นควรรอไว้ก่อน ท่านได้ให้พวกช่างไม้เหล่านั้นนำเอาวัสดุอุปกรณ์ที่จะซ่อมเรือนเหล่านั้นมาสร้างโรงอุโบสถในวัดนั้น ให้สร้างโรงฉัน โรงไฟ (ที่จงกรม) เรือนไฟ กัปปิยกุฏิ (เรือนพยาบาล) ที่พักกลางคืนและที่พักกลางวัน วัจจกุฏิ (ส้วม) จัดตั้งยาใช้และฉันสำหรับภิกษุสงฆ์ไว้ทุกอย่าง
วันนี้อาตมาผ่านมาวัดโคกขาม จ.สมุทรสาคร ไปกราบนมัสการพระพุทธสิหิงค์ พระประธานในโบสถ์เก่า เห็นตู้รับบริจาค เขียนว่า บูรณะโบสถ์เก่า 300 กว่าปี จึงไม่รอรี รีบบริจาคแล้วอธิษฐานจิต ด้วยบุญนี้ ขอให้ข้าพเจ้ามีผังสำเร็จเป็นผู้เลิศ ด้านมีความอาพาธน้อย ตลอดการสร้างบารมีไปถึงที่สุดแห่งธรรม ดังเช่น พระพากุลเถระเจ้าด้วยเทอญ.
สวัสดี/เจริญพร
มนวีโร ภิกฺขุ
ณ วัดโคกขาม จ.สมุทรสาคร
#ธรรมะริมทางไปที่สุดแห่งธรรม
