อธิษฐานให้ระลึกชาติได้
เกิดมาระลึกชาติได้ชาติเดียว อันตราย
มีเรื่องกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกว่า
มีอยู่หลายท่านระลึกชาติได้ชาติเดียว
เห็นว่าภพในอดีตตนเคยเกิดเป็นคนรวย
และได้สั่งสมบุญมาอย่างดี
แต่ชาติต่อมากลับมาเกิดเป็นคนจน
บางท่านระลึกชาติไปเห็นว่า
ชาติในอดีตตนเกิดมาจน และทำบาปอกุศลด้วย
แต่ชาติต่อมากลับเกิดมารวย เลยไปสรุปว่า
ทำดี ไม่ได้ดี ทำชั่ว ไม่ได้ชั่ว ทำให้ไม่เชื่อเรื่องบุญบาป
ทำให้พลาดไปทําอกุศลก็ไปอบายได้ ชีวิตถอยหลังอีกแล้ว
เพราะฉะนั้นระลึกชาติได้ชาติเดียว อันตราย
ต้องอธิษฐานให้ระลึกชาติได้หลาย ๆ ชาติ
และไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร ต้องสั่งสมบุญเอาไว้
ให้บุญเป็นพลังเสริมให้คำอธิษฐานของเราเป็นจริงสมปรารถนา
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
คิดไม่เห็น
การที่เราจะพิสูจน์ว่า
นรกสวรรค์มีจริงไหม นิพพานมีจริงไหม
เราจะพิสูจน์ด้วยวิธีการได้อ่าน ได้ฟัง
คิดถกเถียงกันอย่างเดียวไม่ได้
มันอยู่ในระดับภาวนามยปัญญา
ต้อง ปญฺญาย ปสฺสติ เห็นด้วยปัญญา
แต่เป็นปัญญาในระดับภาวนามยปัญญา
คือต้องทำ ต้องปฏิบัติ
ต้องหยุดนิ่งจนกระทั่งเข้าถึงสิ่งที่มีอยู่ในตัว
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
สงครามที่แท้จริง
สงครามภายในเป็นสงครามที่แท้จริง
ภารกิจที่แท้จริงของมวลมนุษยชาติก็คือ....
การขจัดกิเลสอาสวะภายในใจของเรา
ที่พญามารเอาความโลภ ความโกรธ ความหลง
เข้ามาบังคับบัญชา
ซึ่งเป็นสาเหตุแห่งความทุกข์ทรมานของชีวิตของตัวเราเอง
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
เสบียงในสังสารวัฏ
บุญทุกอย่างที่เราทําตอนเป็นมนุษย์
ไม่ว่าจะให้อาหารกับสัตว์เลี้ยง คนทุศีล คนมีศีล
คนมีฌานสมาบัติ มีรู้ มีญาณ เป็นโคตรภูบุคคล
พระอรหันต์ จนกระทั่งถึงพระอริยเจ้า
รวมทั้งการถวายข้าวพระเป็นพุทธบูชาแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ที่มีพระธรรมกายปรากฏอยู่ในอายตนนิพพานนับไม่ถ้วน
บุญทั้งหมดเหล่านี้ จะไปเป็นสมบัติ
เป็นเสบียงในการเดินทางไกลในสังสารวัฏของเรา
เรามีเป้าหมายที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม
ดังนั้นจําเป็นต้องมีเสบียงมาก มีบุญบารมีมาก ๆ
สิ่งที่สําคัญในเบื้องต้นก็คือ
จะต้องมีมหาทานบารมีเป็นเสบียงที่จะอำนวยความสะดวก
ในการสร้างบารมีกันไปทุกภพทุกชาติ
ตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
บารมี ๑๐ ทัศ ต้องสร้างตอนมีกายมนุษย์
ความสมบูรณ์ของชีวิตจะเกิดขึ้นได้ก็ต้องอาศัยบุญอย่างเดียวเท่านั้น
เมื่อเราทําบุญ ไม่ว่าจะเป็นการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา
ก็ให้มาเทียบเคียงกับบารมี ๑๐ ทัศ
มีทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี ปัญญาบารมี
วิริยบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี
เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี
ค่อย ๆ ทบทวนทีละข้อว่า มีอะไรที่เรายังขาดตกบกพร่องบ้าง
เพื่อจะได้เติมให้ครบถ้วนบริบูรณ์ระหว่างที่เรายังมีกายมนุษย์อยู่
ซึ่งจะส่งผลดีทั้งในปัจจุบันนี้
และเมื่อเราละโลกไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษแล้ว
ซึ่งภูมินี้ไม่ใช่ไปกันง่าย ๆ แค่ไปสวรรค์ชั้นต้น ๆ ก็ยากแล้ว
แต่ถ้าไปสวรรค์ชั้นดุสิตยิ่งยากกว่า
แล้วดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ยิ่งยากมาก ๆ
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
