ทำบุญเยอะแล้ว ขอพักก่อน
อย่าเบื่อหน่ายในการสร้างบุญ
อย่าเกียจคร้านในการทำความเพียร
อย่าประมาทชะล่าใจว่า เราทำบุญมาเยอะแล้ว ขอพักก่อน
แล้วค่อยไปทําบุญต่อไปในบุญข้างหน้า
คิดอย่างนี้ถือว่า ประมาท
เพราะวันพรุ่งนี้จะมีสำหรับเราหรือไม่ ยังไม่ทราบ
มีตัวอย่างมากมายที่เกิดขึ้นกับมนุษย์ในโลก
โดยเฉพาะเพื่อนสหธรรมิกที่จากพวกเราไปในวัยที่เรา
คาดไม่ถึง เพราะฉะนั้นบุญทุกบุญทำไว้เถิด
สิ่งที่เราหานั่นแหละคือของเราอย่างแท้จริง
สิ่งที่เรายังไม่ได้ทํา ก็ยังไม่ใช่ของเรา
การชิงช่วงหรือช่วงซิงเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา
เราอาจจะถูกช่วงชิงไปทำอย่างอื่นให้หมดสิ้นไปก็ได้
หรือเราอาจจะตายก่อนก็ได้
เพราะฉะนั้น อย่าประมาท
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
ที่ตั้งแห่งศรัทธา
ญาติโยมยังมีความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธศาสนาอยู่มาก
เขายังมีความศรัทธาเหมือนเดิม
แต่ไม่ค่อยมีโอกาสนําศรัทธามาใช้
เพราะว่ายังไม่เห็นว่าจะเอาไปตั้งไว้ตรงไหน
คล้าย ๆ ในมือมีรูปอยู่แล้ว แต่ขาดกระถางธูป
เพราะฉะนั้นต้องการพุทธบุตรผู้เป็นเนื้อนาบุญ
เป็นกระถางธูปเพื่อจุดบูชา
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
ไม่รู้กฎ...อันตราย
กฎแห่งกรรมเป็นสิ่งที่ทุกคนต้องศึกษา
ต้องเรียนรู้เอาไว้ ไม่รู้ อันตราย
ถ้ารู้แล้วเอาตัวรอดและปลอดภัยได้
แม้ยังไม่หมดกิเลส แต่ก็จะมีชีวิตอยู่ในสังสารวัฏ
ได้อย่างปลอดภัยจากอบาย เพราะว่าทำถูกหลักวิชชา
จะท่องเที่ยวสร้างบารมีอยู่แค่สองภพภูมิ
คือ ในมนุษย์กับเทวโลก
ไม่พลัดไปสู่อบายภูมิที่มีความทุกข์ทรมานมาก
ถ้าเราได้ศึกษาแล้ว ส่วนใหญ่จะสั่งสมบุญบารมีอย่างเดียว
โอกาสที่จะไปทําผิดหาพลาดจะมีน้อย
จะมีก็แค่พลาดพลั้ง เผอเรอ ประมาทเลินเล่อเท่านั้น
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
ปล่อยไปก่อน
ถ้าหากเรายังไม่สามารถ
น้อมใจมาไว้ที่ศูนย์กลางกาย
ได้ก็ปล่อยให้ใจ
อยู่ข้างนอกไปก่อน
พอใจสบายถูกส่วน แล้วจึงค่อย ๆ
น้อมเข้ามาใหม่
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ มุทิตา อายุ ๖๐ ปี พระครูสมุห์วิษณุ ปญฺญาทีโป
วิธีแก้เมื่อเศรษฐกิจตกต่ำ
การที่ภาพรวมเศรษฐกิจของประเทศตกต่ำ
แปลว่า กระแสบุญในตัวของคนในประเทศหย่อน
เราก็ต้องพยุงขึ้นด้วยการสั่งสมบุญให้มาก ๆ
ถ้าบุญของทุกคนในประเทศมีมาก
สิ่งต่าง ๆ ภายนอกมันก็ทําอะไรไม่ได้
เหมือนร่างกายเราแข็งแรง แม้เชื้อโรคร้ายจะระบาดเต็มอากาศ
เต็มท้องฟ้า ร่างกายก็ไม่เป็นอะไร
แต่ถ้าร่างกายอ่อนแอ แม้เชื้อโรคเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เป็นเรื่องใหญ่
บุญในตัวเราก็เหมือนกัน ถ้าหย่อนลง
เรื่องไม่เป็นเรื่องก็เกิดขึ้นได้
แม้ตอนนี้ชาวโลกเขายังไม่เข้าใจ
เราก็ต้องทําเป็นตัวอย่างไปก่อน
อะไรจะเกิดขึ้นก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา
เราก็ลุยสร้างบารมีกันเรื่อยไป
ทบทวนโอวาทคุณครูไม่ใหญ่
จากหนังสือ ไม่รู้จะอ่านอะไร เล่ม 3
