อยู่ร่วมกัน
อย่างมีความสุข
สำหรับการบรรยายธรรมในวันนี้ ถือเป็นเรื่องพื้นฐานซึ่งพวกเรามีความจำเป็นจะต้องรู้ เพราะตลอดชีวิตเราเราอยู่กับคนจะได้ดิบได้ดีก็เพราะคนจะมีสุขมีทุกข์ก็เพราะคนที่อยู่ร่วมกันรวมทั้งตัวของเราเองด้วย
ดังนั้น วันนี้ อาตมาจะขอนำเรื่องเกี่ยวกับคนมาให้พวกเราศึกษาเพื่อความอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข คนๆ แรกคือตัวเราเองไม่ใช่ใคร
อาตมาขอฝากข้อคิดไว้นิดหนึ่งว่าไม่ว่าหัวข้อธรรมะนั้นจะยกอะไรขึ้นมาขอให้พยายามนึกถึงตัวเองก่อนว่าเรามีหรือขาดคุณธรรมข้อนั้นมากน้อยเพียงไรส่วนคนอื่นจะมีคุณธรรมมากน้อยเพียงไรนั้นเอาไว้เป็นอันดับที่ ๒ อันดับที่ ๓ ก็แล้วกัน ขอให้ดูที่ตัวเราเองก่อนเป็นอันดับแรก จากนั้นให้ดูคนที่อยู่ใกล้เคียงกับเรามากที่สุด คือ สามี-ภรรยา หรือพ่อแม่พี่น้องในบ้านของเรานั่นในแง่ของส่วนตัวและในแง่ของส่วนรวมคือผู้บังคับบัญชาที่ใกล้ชิดกับเราลูกน้องที่ใกล้ชิดกับเรารวมทั้งเพื่อนร่วมงานที่ใกล้ชิดกับเรา
ส่วนที่ห่างออกไปนั้นอย่างเพิ่งไปสนใจมากนัก เพราะว่าถ้าเราได้ดูจากตัวเราเองไปก่อนแล้ว คนใกล้ชิดอื่นๆนอกนั้นพอจะอนุโลมกันไปได้ถ้าเรามัวแต่ไปมองจากข้างนอกแล้วย้อนเข้าหาตัวเราจะเริ่มหลงทิศทางแต่ถ้าเรามองจากตัวเราก่อนแล้วมองออกไปยังคนข้างเคียงและข้างนอก เราจะไม่พลาดนะ
สำหรับการที่เราจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ทั้งนอกเวลางานและในเวลางานนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทรงมีข้อแนะนำไว้อยู่หลายแง่มุมด้วยกันแต่สำหรับวันนี้จะขอพูดเพียงแง่มุมเดียวก่อน คือ แง่มุมการทำงานของพวกเรา เรามีทั้งเพื่อนร่วมงานผู้บังคับบัญชาผู้ใต้บังคับบัญชาพร้อมกันไปในตัวเสร็จนั่นในเวลาทํางาน
ส่วนนอกเวลางานอาจจะมีเพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงแต่ว่ายังไงๆคนที่อยู่ด้วยกันเมื่อบุคคลใดบุคคลหนึ่งในหมู่คณะทำสิ่งใดลงไปแล้ว ก็จะมีผลส่งไปถึงคนข้างเคียงแม้ไม่มากก็มีส่วน
