.....เรียงความ “ ฉันเก่งและดี เพราะมีคุณแม่

ระดับประถมศึกษาตอนต้น : รางวัลชนะเลิศ

โดย ด . ญ. เอื้อการ บุญเยี่ยม

โรงเรียนคลองสอง

ทุกคนมีแม่ ทุกคนรักแม่ แต่จะมีสักกี่คนที่ได้ตอบแทนพระคุณแม่อย่างที่ควรจะเป็น

แม่ของหนูเป็นคนร่างเล็ก แต่เสียงดัง แม่บอกว่าเพราะแม่ต้องสอนพี่นักศึกษาที่ห้องหนึ่งๆมีหลายคน แม่ไม่ค่อยสวยเท่าใดนัก แต่หนูก็ว่าแม่น่ารักและแม่ยังเป็นคนเก่ง และขยันขันแข็ง จนเพื่อนบ้านพากันแอบชมจนหนูได้ยิน ยิ่งกว่านั้นความมีน้ำใจของแม่ทำให้เพื่อนบ้านชื่นชมอย่างมาก

หนูเกิดมาในครอบครัวของคนอีสาน ที่ถึงแม้จะไม่ร่ำรวยแต่ก็ไม่เคยขาดแคลน แม่สอนหนูให้รู้จักใช้จ่ายอย่างประหยัดและเฉพาะที่จำเป็น แม่บอกว่าคนเราต้องรู้จักวางแผนชีวิตและเตรียมการไว้เพื่ออนาคต หนูมีน้องชายที่ทั้งดื้อทั้งซน แต่หนูก็รู้สึกว่าเขาน่ารักสำหรับหนู พ่อกับแม่เป็นคนขยันและมักจะสอนหนูกับน้องให้รู้จักทำงานเล็กๆน้อยๆ ที่พอทำได้ แม่บอกว่านี่คือการเรียนรู้ชีวิต หนูกับน้องต้องเรียนรู้สิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวอีกมากมาย หนูทำงานได้หลายอย่าง หนูหุงข้าวเองทุกวัน ล้างจาน พับเสื้อผ้า ดูแลสุนัข ช่วยแม่ดูแลน้องและอีกหลายอย่างที่หนูทำได้ ซึ่งแม่ก็ดีใจและบอกหนูว่าหนูไม่เพียงทำได้ แต่หนูทำได้อย่างดีด้วย แม่เองก็ต้องทำงานหนักทุกวัน แม่ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อทำงานบ้าน เตรียมให้หนูกับน้องไปโรงเรียน แล้วแม่จึงไปทำงาน พอหนูกับน้องกลับจากโรงเรียนก็จะได้กินอาหารอร่อยฝีมือแม่เสมอ แม่เคยบอกว่าแม่ไม่เคยรู้สึกเหนื่อย แม่กำลังทำหน้าที่ของแม่ด้วยความรักและเต็มใจ แม่ยังบอกหนูอีกว่าถ้าหนูกับน้องรักแม่ หนูต้องเป็นเด็กดี ต้องรู้จักหน้าที่ของตนและทำหน้าที่ของตนด้วยใจ แล้วผลงานจะออกมาสมบูรณ์ หนูพยายามทำในสิ่งที่แม่สอนให้ดีเพื่อจะได้เป็นคนเก่ง แต่แม่บอกว่าคนเราเก่งอย่างเดียวไม่พอจะต้องเป็นคนดีด้วย จึงจะอยู่ร่วมกับคนอื่นในสังคมได้อย่างสงบสุข และทำตนให้เป็นประโยชน์ต่อสังคมได้อย่างแท้จริง

หนูกำลังทำหน้าที่ของหนูด้วยใจอย่างที่แม่สอน หนูตั้งใจเรียนหนังสือช่วยแม่ทำงานบ้านและทำทุกอย่างที่พอทำได้ หนูคิดว่านี่คือการตอบแทนความรักที่แม่มีให้หนู แม้จะทดแทนได้เพียงเล็กน้อยก็ตาม แต่หนูก็ดีใจที่แม่มีความสุข

หนูเชื่อว่าทุกคนรักแม่ และอยากให้แม่ของตนมีความสุข และหนูก็เชื่อว่าการทำหน้าที่ของลูกที่ดีคงจะเป็นวิธีการหนึ่งที่จะทำให้ท่านรู้สึกภาคภูมิใจ ให้สมกับคำพูดที่ว่า “ หนูเก่งหนูดี เพราะมีคุณแม่ ” นั่นเอง

เรียงความ “ ฉันเก่งและดี เพราะมีคุณแม่ ”

ระดับประถมศึกษาตอนปลาย : รางวัลชนะเลิศ

โดย ด . ญ. ณิชา สิงห์น้อย

“ อันพระคุณแม่นับคณาเกินกว่ายากไหน พสุธาที่กว้างไกลยังไม่เท่าแม่นี้ รวมแผ่นฟ้ามหานทีพระคุณแม่มีมากเสียยิ่งกว่า ยามแม่อุ้มท้อง แสนทรมานเมื่อลูกเกิดมาแม่นั้นยินดี ” ข้อความข้างต้นนี้เป็นส่วนหนึ่งในเพลง “ หนึ่งเดียวคือแม่ ” ที่ฉันชอบร้องเสมอๆ เพราะประทับใจและซาบซึ้งในความหมายของบทเพลง ซึ่งตรงกับชีวิตของฉันที่ถือว่าแม่เป็นผู้มีพระคุณสูงสุด มีความรับผิดชอบสูงต่อชีวิตลูก และเป็นแบบอย่างที่ดีของฉันตลอดมา

ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวที่อบอุ่น ประกอบด้วย พ่อ แม่ และฉัน ซึ่งอยู่ด้วยกันด้วยความรัก ความเข้าใจ ใช้ชีวิตเรียบง่าย แต่มีระเบียบวินัย เห็นความดีมีค่าสูงสุด แม่สอนให้ฉันตระหนักถึงคุณค่าของการศึกษาหาความรู้ ฉันจึงตั้งใจเรียน เคารพครูผู้สอน ทำงานตามที่ครูอาจารย์มอบหมาย ส่งงานตรงเวลา ติดขัดสิ่งใดฉันก็หมั่นถามครูอาจารย์ หมั่นทบทวนความรู้อยู่เสมอ เนื่องจากแม่ฉันรับราชการครูฉันจึงโชคดี เพราะแม่จะเป็นที่ปรึกษาของฉันในเรื่องการเรียนและเรื่องอื่นๆที่ฉันไม่เข้าใจ ฉันจะนึกถึงแม่เป็นคนแรกเสมอในยามที่ฉันมีปัญหา แม่จะเป็นผู้ที่ช่วยเหลือฉันได้ทุกครั้ง ฉันเริ่มเรียนรู้ว่าเพราะแม่เป็นครูจึงมีความเข้าใจและรอบรู้ในวิชาการต่างๆอย่างกว้างขวาง ฉันจึงมีความขยันหมั่นเพียร และได้รับเกียรติบัตรรางวัลผลการเรียนดีเด่นมาทุกภาคเรียน ตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 1-5 ความภูมิใจอีกสิ่งหนึ่งก็คือ กระทรวงศึกษาธิการได้มอบเกียรติบัตรเพื่อแสดงว่าฉันเป็นผู้มีความสามารถดีเด่นและสร้างชื่อเสียงให้แก่ประเทศชาติ ประเภทศิลปะและดนตรี ในงานฉลองวันเด็กแห่งชาติ ประจำปี 2543 ในปี 2544 ได้รับรางวัลเหรียญทองแดง จากประเทศญี่ปุ่น ในการส่งภาพวาดเข้าประกวดในงาน The 31 st International Art Exhibition 2001 ความทรงจำที่ประทับใจไม่รู้ลืมก็คือ ได้รับการคัดเลือกให้เป็น 1 ใน 12 คน จากผู้เข้าร่วมขับร้องเพลงไทยเดิม 70 คน ทั่วประเทศ ให้ขับร้องเพลงร่วมกับ วงมหาดุริยางค์นักเรียน ที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ทรงดนตรีไทย ในงาน “ เสมา 45 เปิดโลกการศึกษาขั้นพื้นฐาน” นับว่าเป็นมงคลชีวิตที่สูงสุดของฉันและที่ฉันประสบความสำเร็จทั้งด้านการเรียนดนตรี- นาฏศิลป์ และศิลปศึกษาอย่างนี้ก็มาจากความอดทน ความเอาใจใส่เลี้ยงดูที่แม่มีต่อฉันนั่นเอง

“ ความดีไม่มีขาย ใครอยากได้ต้องทำเอง ” ฉันชอบคำพูดประโยคนี้ของแม่ ในขณะเดียวกันแม่ปลูกฝังให้ฉันเป็นผู้ที่มีกิริยานอบน้อม อ่อนโยน ต่อทุกคนทั้งทางกาย วาจา ใจ ความถ่อมตน สงบเสงี่ยมไม่ถือตัว เป็นสิ่งที่คู่มากับความเคารพ แม่บอกว่าทั้งความเคารพและความถ่อมตน จะทำให้ผู้ประพฤติปฏิบัติเป็นคนน่ารัก ได้เพื่อนดี ได้รับแต่สิ่งดีงามชีวิตเจริญก้าวหน้า สิ่งที่จะทำให้คนประพฤติปฏิบัติตนเป็นคนดีได้ คือ มีหลักธรรมเป็นแนวทางดำเนินชีวิต โดยดูจากแบบอย่างที่ดีของบุคคลในสังคม แบบอย่างที่ดีจากข้อมูลข่าวสาร แม่จะสอนฉันเสมอว่า “ ทำดีได้ดี ” ฉันจึงตั้งใจทำความดีเสมอมา คงเป็นเพราะเหตุนี้กระมัง ฉันจึงได้รับการคัดเลือกให้เป็นหัวหน้าชั้น ตั้งแต่ชั้นอนุบาลปีที่ 1 จนถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ได้รับเกียรติบัตรว่าเป็นนักเรียนผู้มีมารยาทและความประพฤติดีเด่น มีน้ำใจและรับผิดชอบต่อส่วนรวมของห้อง เกียรติบัตรว่าเป็นนักเรียนที่พูดจาสุภาพและอื่นๆ แม่สอนฉันให้มุ่งประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตน ฉันจึงรู้จักที่จะกระทำความดีในสังคมอย่างจริงใจ และความภาคภูมิใจก็เกิดขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อสถาบันศิลปะและวัฒนธรรมได้เชิญฉันบันทึกเทปโทรทัศน์ ทางสถานีโทรทัศน์ช่อง 11 รายการอนุรักษ์มรดกไทย โดยเป็นผู้ร่วมร้องเพลงประกอบการรำถวายพระพร เพื่อเป็นการเผยแพร่งานของเยาวชนภาคตะวันออก ซึ่งฉันถือว่า ฉันเป็นผู้หนึ่งที่ทำความดีเพื่อสังคม

ขอแสดงความรักและระลึกถึงพระคุณของแม่ ด้วยการร้องเพลง “ หนึ่งเดียวคือแม่ ” ในวันนี้อย่างตั้งใจที่สุด โดยเฉพาะเนื้อเพลงตอนท้ายที่ว่า “ จงอย่าลืมคิดทดแทนคุณท่านก่อนบั้นปลาย แม่เปรียบดังเหมือนร่มไทรใบแก่แผ่เหนือเศียร วัยผ่านผันสักวันคงเปลี่ยน คอยหมั่นเพียรเยี่ยมเยียนเมื่อท่านชรา ” นับว่าแม่เป็นบุคคลที่ฉันรักและภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกของท่าน ฉันจะนำความเก่งและดีไปใช้ในทางที่ถูกต้อง ประพฤติตนเป็นเยาวชนที่ดีของชาติ เป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพทำคุณประโยชน์ให้กับแผ่นดินเกิด และที่สุดฉันจะไม่ลืมว่า “ ฉันเก่งและดี เพราะมีคุณแม่ ”