.....ถ้อยคำใด…เป็นปรปักษ์ต่อการหยุดนิ่ง พูดแล้วเขาสูญเสียความสงบใจ สูญเสียกำลังใจในการประพฤติปฏิบัติธรรม พึงละเว้นคำพูดนั้น ถ้อยคำใด..พูดแล้วทำให้ใจสงบ ตั้งมั่น เกิดกำลังใจในการสร้างความดี ในการประพฤติปฏิบัติธรรม พึงพูดถ้อยคำนั้น คำพูดนั้น.. เป็นคำพูดอันประเสริฐ พูดแล้วจะเป็นที่รัก เคารพ เลื่อมใส เป็นที่เชื่อถือ และไว้วางใจ จะมีความสุข เข้าถึงวิชชาได้ง่าย รู้แจ้งเห็นจริงได้สะดวก