ชีวิต ทุกชีวิต ทุกสาขาอาชีพ ทุกหน้าที่การงาน ต่างมุ่งหวังความเจริญก้าวหน้า มุ่งสู่ความสำเร็จ เพื่อบรรลุเป้าหมายถึงหลักชัยในชีวิตให้จงได้ ดุจดัง นักกีฬา ต้องพยายามพัฒนาทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่อยู่นิ่ง มุ่งไปสู่จุดสูงส่งของชีวิตอยู่ตลอดเวลา เพื่อให้ได้มาซึ่งชัยชนะ นักกีฬาฝึกฝน ๑๐๐ วัน หรืออาจเป็นปี เพื่อจะเข้าแข่งขันในสนามให้รู้แพ้รู้ชนะเพียงวันเดียวแต่สมรภูมิชีวิตของเราตลอดทั้งชีวิต คือ การซ้อมรบ ก็จะรู้แพ้รู้ชนะ เมื่อลมหายใจเฮือกสุดท้าย ก่อนที่จะลาโลกนั่นเอง
ไม่ท้อแท้ ถดถอย น้อยความหวัง
แม้ชีพยัง จงสู้ มิรู้หนี
กายจะหนัก ใจจะเหนื่อย ไม่ไยดี
จะสู้ที่นี่ ชีพนี้ พลีเพื่องาน (สร้างบารมี)
ชีวิต ต้องผ่านการหล่อหลอม ต่อสู้ ชีวิตจึงมีชีวา ถ้าเราได้พัฒนาฝึกฝนมาอย่างดี มีจิตใจที่แข็งแกร่ง เมื่อภัยมาก็ยิ้มสู้ ดูอุปสรรคเหมือนขนมหวาน หรือบันได ก้าวไปสู่ความสำเร็จมีความอดทนเป็นพื้นฐาน ประกอบด้วยสติและปัญญา เข้าสู้ปัญหาอย่างองอาจ ไม่กลัวความยากลำบาก แม้ยากเพียงใด เมื่อผ่านพ้นจุดวิกฤติที่สุดมาได้แล้ว จะเหมือนผู้เห็นหลักชัยอยู่แค่เอื้อม พลังใจจะเพิ่มมากจนไม่มีขอบเขต และข้ามอุปสรรคทั้งหลายได้อย่างง่ายดาย เมื่อละโลก เราก็จะคว้าธงชัยของชีวิต มีปีติเป็นรางวัลมาเถิดเพื่อนกัลยาณมิตร ผู้มีจิตสำนึกหยั่งลึกว่า เราเกิดมาสร้างบารมี เราจะยืนหยัดด้วยความไม่หวั่นไหว ต่อสู้ไปเรื่อยๆ เราต้องรักการต่อสู้ เพราะเราสู้แค่ชนะหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ คือ เกิดมาเพื่อสร้างบารมีเป็นกัลยาณมิตรให้ตนเองและผู้อื่น
ขอขอบคุณ หนังสือ “หน้าสุดท้าย” ประพันธ์โดย พระสุธรรม สุธมฺโม
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
