มีผู้รู้เล่าไว้ว่า.. “จะเห็นคุณค่าของเข็มทิศ ต่อเมื่อชีวิตเราหลงทางในกลางป่าจะเห็นคุณค่าของเงาไม้ เมื่อต้องยืนอยู่กลางแดดร้อนระอุและจะเห็นคุณค่าของธรรมะ เมื่อยามชีวิตของเราประสบกับทุกข์เข็ญ”ท่านกัลยาณมิตรที่รักยิ่งทั้งหลาย.. วันเวลาที่ผ่านไป แม้จะนานเท่าใดแต่สิ่งที่กล่าวข้างต้นก็คงไม่มีวันเปลี่ยนแปลงหากเมื่อใดเราได้รู้แล้ว เราคงจะไม่ประมาท ปล่อยให้ชีวิตต้องพบกับสภาวะดังกล่าวนั้นและคงจะไม่เหมือนกับอีกหลายคนในโลก ที่เพียงรับรู้รับฟังแต่ก็ไม่ใส่ใจต่อการนำไปปฏิบัติกลับปล่อยชีวิตที่ควรจะมีคุณค่าแห่งความดี สูญสลายไปกับกาลเวลาที่ผ่านพ้นมาเถอะ กัลยาณมิตรที่รัก คนเราจะดีหรือเลว ไม่ได้อยู่ที่คำสรรเสริญหรือนินทาจากผู้อื่นแต่อยู่ที่ตัวเราเองต่างหากเริ่มต้นชีวิตในสิ่งที่ดีด้วยตัวเราเองตั้งแต่บัดนี้ เพราะการสร้างความดี ไม่มีคำว่าสาย
ขอขอบคุณ หนังสือ “หน้าสุดท้าย” ประพันธ์โดย พระสุธรรม สุธมฺโม
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
