สถานที่ทุกแห่งย่อมมีบรรยากาศที่แตกต่างกัน เช่น ถ้าเราเข้าไปในร้านขายเหล้า ก็จะสัมผัสกลิ่นเหล้าคลุ้งไปทั่ว มีแต่ความมัวเมา สับสนวุ่นวายของคนดื่มเหล้า หรือในโรงฆ่าสัตว์ ความรู้สึกอึดอัด หดหู่ เศร้าหมอง ก็จะปกคลุมในที่นั้นแต่ถ้าเราไปที่วัดหรือนั่งในโบสถ์ ซึ่งพระสงฆ์และคนทั่วไปนุ่งห่มชุดขาวมาประชุมเพื่อสวดมนต์ ทำทาน รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนาเป็นประจำ สิ่งที่เราสัมผัสได้ดี ก็คือ ความสบายใจ ความสงบเยือกเย็น และทำให้จิตใจเราโน้มเอียงไปในทางบุญกุศลโดยง่ายนี่แหละ บรรยากาศเหล่านั้น มีอิทธิพลต่อจิตใจเรามากน้อยเพียงใด ขึ้นอยู่กับคนที่อยู่ในที่นั้น จะมีจิตใจอย่างไรนั่นเอง คนจึงเป็นผู้สร้างบรรยากาศที่แท้จริง
การเกิดเป็นมนุษย์นั้นยาก แต่เราก็โชคดีที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ และยังพบพระพุทธศาสนา ได้เรียนความรู้อันบริสุทธิ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทำให้เราไม่เป็นคนโง่เขลาเบาปัญญา ไม่คิดที่จะเบียดเบียนผู้อื่น ไม่แล้งน้ำใจ ถ้าจะอยู่ ณ ที่ใด ก็สร้างสรรค์สิ่งที่ดีงามให้เกิดขึ้นในที่นั้นเสมอ และเป็นดีที่สังคมต้องการ เพราะได้สร้างความสุขให้กับทุกคนการสร้างความดีว่ายากแล้ว การรักษาความดีและทำให้เจริญยิ่งๆ ขึ้น นับว่ายากขึ้นไปอีก แต่ก็ไม่เหลือวิสัยสำหรับผู้ที่มั่นคง มีเป้าหมายชีวิตที่แน่นอนว่าจะประพฤติตามรอยบาทพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในเส้นทางแห่งความดีนี้ ใครจะมาก่อนหรือหลังไม่สำคัญ ขอให้เราจงมั่นคงตลอดไป เพื่อคว้าธงชัยแห่งชีวิตให้ได้ นี่เป็นสิ่งสำคัญ..แล้วท่านล่ะ มั่นใจในตนเองแล้วหรือยัง?
ขอขอบคุณ หนังสือ “หน้าสุดท้าย” ประพันธ์โดย พระสุธรรม สุธมฺโม
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
