กาลเวลา ทำให้มนุษย์ทุกคนในโลกได้สัมผัสรับรู้กับประสบการณ์ชีวิตในรูปแบบต่างๆ มากมาย อาจจะเป็นไปได้ทั้งความสมหวัง ผิดหวังหรือทั้งสองด้านคละเคล้ากันไป แม้ว่าทุกคนล้วนปรารถนาจะพบแต่ความสุขสมหวังก็ตามและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อวันขึ้นปีใหม่มาถึง คงไม่มีใครที่ไม่นึกถึงความสนุกสนานเบิกบานใจทั้งหลาย ดูเหมือนว่าวาระโอกาสเช่นนี้ ช่างเป็นเวลาที่วิเศษที่สุดเสียนี่กระไร ทุกคนร่าเริง แจ่มใส ยิ้มแย้ม ทักทายกันด้วยคำว่า “สวัสดีปีใหม่” พร้อมกับจัดเตรียมของขวัญแก่ผู้เป็นที่รัก คนที่เคารพนับถือ ญาติผู้ใหญ่ ครูบาอาจารย์ มิตรสหาย ตลอดจนคนร่วมงาน ฯลฯ
แต่จะมีใครบ้างไหมนะ ที่คิดจะมอบของขวัญให้ตนเอง การมอบของขวัญให้ตนเองเป็นสิ่งบกพร่องหรือถูกต้องอย่างไร ทั้งนี้ ขอให้ยึดหลักธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสว่า..
"คุณธรรมใดที่ยังไม่เกิดขึ้น เราจะทำให้เกิดขึ้นแก่ตน
คุณธรรมใดที่มีอยู่แล้วในตนก็จะทำให้เจริญงอกงาม
อกุศลใดที่เคยทำก็จะลดจะเลิกให้หมดสิ้นไปในที่สุด
อกุศลใดที่ไม่เคยทำก็จะป้องกันไม่ให้เกิดมีขึ้นในตน"
ถ้าเราทำได้ตลอดปีและตลอดไปในชีวิต ก็ถือว่า ให้ของขวัญแก่ตนเองด้วยการสั่งสมคุณธรรม อันจะก่อให้เกิดพลังแห่งความดีความบริสุทธิ์ แห่งกาย วาจา และใจ เมื่อได้ให้ของขวัญแก่ตนเองแล้ว ก็จงให้ของขวัญแกผู้อื่นด้วย ซึ่งของขวัญอันใดก็จะไม่ล้ำค่าเท่ากับให้ธรรมทาน
สพฺพ ทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ
การให้ธรรมะเป็นทานย่อมชนะการให้ทั้งปวง
ด้วยเมื่อเราได้กระทำความดี ได้สั่งสมคุณธรรมเป็นของขวัญแก่ตนเองแล้ว โปรดให้คำชี้แนะด้วย โปรดทำหน้าที่ของยอดกัลยาณมิตรทางธรรมแก่ผู้อื่น ด้วยจิตอันเปี่ยมด้วยเมตตาตลอดปีและตลอดไปด้วย
ขอขอบคุณ หนังสือ “หน้าสุดท้าย” ประพันธ์โดย พระสุธรรม สุธมฺโม
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
