ในภาครัฐบาล การบริหารประเทศ ผู้บริหารจะต้องคำนึงถึงผลประโยชน์ของชาติ โดยจำกัดงบประมาณอัตรากำลังคนในแต่ละโครงการประจำปีให้น้อยที่สุด แต่ทุกโครงการจะต้องได้ผลงานมากภาคเอกชน การตลาด หรือการบริหารธุรกิจก็เช่นกัน เมื่อจะสร้างผลผลิตอะไร ก็ต้องคำนึงถึงต้นทุนต่ำ แต่ให้ผลผลิตมาก และมีคุณภาพ เพราะเหตุนั้น ย่อมหมายถึงกำไรจึงสรุปได้ว่า ในทุกวงการ ผู้มีปัญญา มีความรู้ ความสามารถ เมื่อประกอบกิจการงานใด ก็จะต้องลงทุนต่ำ ทำกำไรให้มากการลงทุนในที่นี้ ก็คือ การประกอบเหตุที่ดีงาม สั่งสมบุญบารมีให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ด้วยการทำทานรักษาศีล เจริญภาวนา เพราะบุญนั้นเป็นเครื่องชำระใจให้ใสสะอาดบริสุทธิ์ เป็นเหตุแห่งคงวามสุขความสำเร็จ และเป็นที่พึ่งของพวกเราทั้งหลาย ซึ่งไม่มีการลงทุนใดที่น้อยแต่ให้ผลมาก เท่ากับการทำใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายของเราเพราะเมื่อใจหยุดถูกส่วน ปรากฏความสว่าง ใจของเราจะบริสุทธิ์ผ่องใส เข้าถึงแหล่งแห่งปัญญาและทำให้เรารู้ว่า เกิดมาทำไมเกิดมาเพื่อสร้างบารมี มุ่งตรงต่อหนทางนิพพาน เพื่อการหลุดพ้นจากความทุกข์ จากอาสวกิเลสทั้งปวง ดังเช่น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และพระอริยเจ้าทั้งปวง “นี่แหละ คือ ผลอันยิ่งใหญ่ แม้ลงุทนน้อย"หน้าที่อันยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติ คือ เกิดมาเพื่อสร้างบารมีเป็นกัลยาณมิตรให้ตนเองและผู้อื่น
ขอขอบคุณ หนังสือ “หน้าสุดท้าย” ประพันธ์โดย พระสุธรรม สุธมฺโม
สงวนลิขสิทธิ์ตาม พ.ร.บ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ. ๒๕๓๗
ห้ามนำไปใช้ประโยชน์ทางการค้าหรือหากำไร ผู้ฝ่าฝืนมีความผิดและต้องรับโทษตามกฎหมาย
