อารมณ์ดี และอารมณ์สบาย เป็นอุปกรณ์อย่างสำคัญที่จะทำให้ “สติ” กับ “ความสบาย” ของเราเป็นไปได้อย่างต่อเนื่อง
ส่วนอารมณ์ขุ่นมัว ไม่ว่าจะเป็นด้วยสาเหตุอะไรก็ตามย่อมทำให้ใจเราฟุ้งซ่าน ขุ่นเคือง เร่าร้อน และเป็นอุปสรรคต่อการเข้าถึงธรรมเพราะฉะนั้น ให้รักษาอารมณ์ดีและอารมณ์สบายเอาไว้
จงตั้งพรหมวิหารธรรมขึ้นมาในใจ ให้มีความรู้สึกเป็นมิตรและปรารถนาดีต่อเพื่อนสหธรรมิกและทุกๆ คน แม้ว่าเพื่อสหธรรมิกนั้นอาจจะพลาดพลั้งล่วงเกินเรา โดยเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม ให้อภัย ไม่ถือสาไม่สนใจในการล่วงเกิน หรือข้อบกพร่องพลาดพลั้งของเพื่อนสหธรรมิก
รักษาอารมณ์ดี อารมณ์สบาย ให้ได้ตลอดทั้งวันทั้งคืน ทั้งหลับทั้งตื่นทั้งนั่งนอนยืนเดิน มีความรู้สึกเป็นมิตรและปรารถนาดีต่อทุกๆ คน แล้วอารมณ์ดีและอารมณ์สบายที่เรารดน้ำพรวนดินอย่างสม่ำเสมอในจิตใจของเราทุกวันนั้นจะเป็นเครื่องเกื้อหนุนและสนับสนุนการประพฤติปฏิบัติธรรมให้เราเข้าถึงธรรมได้ง่ายขึ้น
