อย่าไปคิดน้อยใจตัวเอง ห้ามคิดน้อยใจเด็ดขาด ว่าทำไมเราจึงโชคไม่ดี คนอื่นเขาโชคดีได้รับบุญที่ดีกว่าเรา ถ้าคิดอย่างนี้เมื่อไร แสดงว่าคิดผิดแล้ว ที่ผิดหวังเพราะหวังผิด ดังนั้น อย่าไปคิดอย่างนั้น ให้รู้ทันตัวเองว่า เราพลาดแล้ว เราพลาดแล้ว
ต้องปรับความคิดใหม่ว่า เราจะผ่านด่านทดสอบนี้ไปได้อย่างไร แล้วพอค่อยๆ ปรับค่อยๆแก้ ก็จะสามารถข้ามได้ เราก็จะบรรลุวัตถุประสงค์อีกขั้น คือ เราเก่งขึ้น คุณธรรมภายในก็เพิ่มขึ้น เมื่อเจอเรื่องแบบเดิม ครั้งต่อไปจะง่าย เพราะเรื่องนี้เคยผ่านมาแล้ว
ถ้าอุปสรรคใหม่มาอีก ค่อยๆ ปรับแก้ไข ครั้งที่สอง ครั้งที่สาม ก็จะง่ายขึ้น เราก็เก่งขึ้นอีก คุณธรรมในตัวเราเพิ่มขึ้น บุญก็เพิ่มขึ้น เราก็พร้อมก้าวเป็นขุนพลแห่งกองทัพธรรมได้
ดังนั้น ค่อยๆ ข้ามทีละก้าวๆ อุปสรรคต่างๆ ข้ามให้ได้ ซึ่งเริ่มจากการจับแง่คิด ถ้าคิดถูก ยิ่งคิดยิ่งจะมีกำลังใจที่จะเอาชนะอุปสรรค ถ้าจับแง่คิดผิด คือ น้อยใจ ผลคือจะเซ็ง เบื่อ ยิ่งคิดยิ่งเบื่อ ยิ่งคิดยิ่งเซ็ง คอยบั่นทอนให้คิดไปเรื่อยเปื่อยไร้สาระ ทำให้กำลังใจเสียจนสู้อะไรไม่ไหว สุดท้ายก็หลุดจากหมู่คณะไป
กว่าจะมาอยู่ตรงจุดนี้ได้ ทุกคนต้องมีบุญบารมีที่สร้างมากับหลวงพ่อไม่น้อย ถ้าเราจับแง่มุมถูก เราก็จะมีกำลังใจมากขึ้น จะเสริมพลังบวก จะแข็งแกร่งขึ้น เราต้องจับแง่มุมให้ถูก ถ้าเมื่อไรรู้สึกคิดแล้วเซ็งไม่เข้าท่า ไม่ใช่คนอื่นที่ไม่เข้าท่า ถ้าเป็นอย่างนี้ต้องตั้งใจนั่งธรรมะเป็นพิเศษ แล้วทบทวนตัวเองใหม่ พอใจเริ่มมีพลังขึ้นมาก็สำรวจตัวเอง แล้วก็หักดิบเลิกสิ่งที่ไม่ดี กลับความคิดใหม่ พอพลิกความคิดได้สำเร็จ ใจสว่างโล่ง มองโลกสดใสเลยทีเดียว ใจมีพลังขึ้นมาทันทีทันใด และสามารถที่จะแก้ไขเดินหน้าได้อย่างองอาจมั่นคง
เราเองอยู่ด้วยกันมา เพื่อนกันบางทีคุยกันได้ บอกกันได้ ถ้าเราสังเกตเห็นเพื่อนมีแนวคิดที่ไม่เข้าท่า ก็บอกๆ กันไว้ กระตุ้นให้เขาไปคิดเอง คิดได้เมื่อไร หากคิดดีได้ สัมมาทิฐิเป็นตัวต้นเป็นหัวหน้าจะเกิดขึ้น พลังใจก็จะเกิดตามมา ความคิดน้อยเนื้อต่ำใจก็จะหมดไป ดังนั้น อย่าได้คิดน้อยใจเด็ดขาด
