มีเรื่องเศร้าเรื่องหนึ่งเกิดขึ้นกับครอบครัวหนึ่ง
เมื่อยกหูโทรศัพท์ขึ้น ก็มีเสียงดังมาจากอีกฝ่ายหนึ่งว่า "พ่อ นี่แม่พูดนะ รีบมาโรงพยาบาลด่วน ลูกสาวของเราได้รับอุบัติเหตุรถคว่ำ เวลานี้อยู่ในห้องไอ.ซี.ยู"
เมื่อถึงโรงพยาบาลเขาถามภรรยาว่า "เรื่องราวเป็นอย่างไรกัน"
ภรรยาตอบว่า "เพื่อนที่พาลูกสาวไปเที่ยว ขับรถเร็วจนคว่ำ ตำรวจพามาที่โรงพยาบาล บอกแม่ว่า พบขวดเหล้าอยู่ในรถ เด็กทั้งสองคงดื่มกันมากเกินไป"
สามีพูดสวนออกไปด้วยความโกรธว่า "เลวจริงๆ ถ้าจับได้ว่าใครมันขายเหล้าให้แก่เด็กอายุ ๑๕ -๑๖ ล่ะก็ จะฆ่ามันให้ตาย"
พ่อทนดูความเจ็บปวดของลูกไม่ได้ จึงขอตัวกลับก่อน เมื่อเขาเข้าไปในบ้านเรียบร้อยแล้ว รู้สึกเครียดหนัก เดินไปที่ตู้เก็บเหล้า รินเหล้าออกมาดื่มเพื่อคลายความปวดร้าวของหัวใจ และบนหิ้งนั่นเองเขาพบกระดาษแผ่นหนึ่งวางไว้ จึงหยิบขึ้นมาอ่าน
"พ่อขา หวังว่าพ่อคงไม่โกรธนะ ที่หนูเอาเหล้าของพ่อไปขวดหนึ่ง"
เด็กสมัยนี้พอย่างเข้าวัยรุ่นก็จะเริ่มตีจากพ่อแม่และวัยผู้ใหญ่ทั้งหลาย เขามีโลกของเขาเองที่มีอิทธิพลต่อชีวิตของเขา ในวัยเด็กจึงยังเป็นวัยที่พอจะปลูกฝังอะไรได้ เพราะเด็กยังเชื่อฝังพ่อแม่ ครูบาอาจารย์
เพราะฉะนั้น ในวัยที่เขาพร้อมจะรับอิทธิพลจากพ่อและแม่ได้อยู่นั้น จึงเป็นเวลาที่มีค่ายิ่งที่จะอบรมบ่มนิสัย เพื่อเขาจะสามารถก้าวไปสู่อาณาจักรวัยรุ่นของเขาอย่างคนที่มีที่ยึดเหนี่ยว มีจุดยืนของตนเอง ไม่โอนเอียงไปตามสิ่งยั่วยุต่างๆ ...แต่หากในวัยเด็ก พ่อและแม่ไม่ได้บ่มเพาะปลูกฝังอะไรไว้ เมื่อถึงวัยรุ่นก็คงจะสายเกินไปเสียแล้ว
เรื่องสั้น / รวมเรื่องสั้นประทับใจ
