คำถามจากทางบ้าน
เมื่อ 5 ปีก่อน ภรรยาของผมเคยเฉียดตาย คือในคืนหนึ่ง มีอาการผุดลุกผุดนั่ง หายใจขัด ร่างกายขยับไม่ได้ ตัวเริ่มแข็ง หลับตาเห็นแต่ภาพสีดำ ดำมากๆ อย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต ภรรยาตั้งใจตรึกระลึกถึงบุญทุกบุญที่ทำมาตลอด บุญสร้างองค์พระแกนกลาง ลานธรรม วิหารหลวงปู่ บุญถวายภัตตาหารเพล บุญถวายสังฆทาน ๓๐,๐๐๐ วัด และบุญปล่อยปลาย โค กระบือ พร้อมทั้งได้อธิฐานถึงหลวงปู่สด วัดปากน้ำ คุณยายอาจารย์ และหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ แต่ไม่สามารถพนมมือได้ ได้แต่นึกอธิษฐานจิตในใจว่า หากพ้นความตายในครั้งนี้ จะตั้งใจอุทิศตนช่วยเหลืองานพระศาสนาอย่างเต็มที่และเต็มกำลัง แล้วเธอก็รอดมาได้
ปัจจุบันภรรยาได้ร่วมบุญทุกบุญ ได้ร่วมกันขยายจานดาวธรรมมากกว่า ๒๐ จาน และประสานงานติดจานดาวธรรมให้กับโรงเรียนที่มาร่วมสอบทางก้าวหน้า
ภรรยาของผมมีบุพกรรมใด จึงมีอาการเหมือนคนเฉียดตาย อีกทั้งลูกสาวคนโตเป็นบิดาของภรรยามาเกิดเป็นลูกคนโตหรือไม่ และบุพกรรมใดลูกสาวคนโตมักปวดขา และลูกสาวคนเล็กก็ปวดหัวอยู่บ่อย ๆ ครับ
ที่นี่มีคำตอบ โดย คุณครูไม่ใหญ่
ภรรยาของลูกที่มีอาการเฉียดตายดังกล่าว เพราะกรรมในอดีตสมัยที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้เกิดมีโรคระบาด จึงได้เอาสัตว์ที่ป่วยแต่ยังไม่ตายไปฝังทั้งเป็น เพื่อไม่ให้มันระบาดไปยังสัตว์ตัวอื่น วิบากกรรมนี้ตามมาทัน จึงส่งผลดังกล่าว เพราะมันอยู่ในดินมันมืด มันยังไม่ตาย แต่บุญปัจจุบันได้มาช่วยตัดรอนเอาไว้ จึงทำให้ไม่เป็นอะไรไปจ้ะ
บุญปัจจุบันที่เธอนึกถึงได้คล่องเลยตอนที่หลับตาแล้วเห็นความมืดมกกว่าสีดำนั่นแหละ ตอนนั้นบาปที่นำสัตว์ไปฝังใต้ดินที่มืดมาก จึงทำให้เห็นเป็นอย่างนั้นมาส่งผล แต่ว่าพอนึกถึงบุญ บุญก็ไปตัดรอน ฉับ!
เพราะฉะนั้น เราจะไปนรกสวรรค์ก็แล้วแต่เรานะ หมองกับใส แต่ก็ต้องสั่งสมบุญเอาไว้ จะไปนึกถึงบุญตอนที่เราไม่ได้ทำนี่ มันนึกไม่ออก นึก เอ๊ะ นึกไม่ออก เอ๊ เคยหล่อพระไหม ไม่เคย เคยไหว้พระไหม ไม่เคยเหมือนกัน อือ แต่เคยผ่านวัด อะไรอย่างนี้ แล้วผ่านไปเลย นี่สำคัญนะ
ที่นี่มีคำตอบ ฉบับมินิ เล่ม ๓ บุญคือเพื่อนซี้
โดย คุณครูไม่ใหญ่
๒๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๘
