เวลานี้ ในโลกมนุษย์เป็นเวลาที่ดีที่สุด คื อเวลาแห่งการสร้างบารมีสมกับที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เหมือนพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลายในกาลก่อนที่ท่านเมื่อมาบังเกิดในโลกแล้ว ท่านจะใช้วันเวลาอย่างมีคุณค่ามากที่สุด เพื่อการสั่งสมบุญบารมี ไม่ได้เอาไปใช้ทำอย่างอื่นเลย เพราะท่านรู้ว่า กายมนุษย์เท่านั้นที่จะสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่เต็มกำลังและก็ช่วงสั้น
ลูกทุกคนก็ได้ทำสิ่งนี้เหมือนกับท่าน โดยเฉพาะเรามีมโนปณิธานอันกว้างใหญ่ที่จะรื้อสัตว์ขนสัตว์ไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ให้สรรพสัตว์ทั้งหลายได้หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง ความคิดอย่างนี้ไม่ใช่ว่าจะคิดกันง่ายๆ หรือพึ่งจะมาเริ่มคิด แต่ว่ามันติดกันมาหลายชาติ แต่บางคนพอเกิดมาแล้วหลงลืม แต่บุญเก่าที่เคยสร้างร่วมกันก็ดึงดูดเข้ามาโดยที่เราก็ไม่รู้ตัว เหมือนกับภพภูมิต่างๆ ก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมมันไปอยู่ตรงนั้น มันขึ้นอยู่กับสิ่งที่ได้กระทำเอาไว้ กับมโนปณิธานที่ได้ตั้งใจเอาไว้
เพราะฉะนั้น สิ่งนี้ที่บังเกิดขึ้นมันมีเหตุ เหตุที่เราประกอบกันมาสร้างกันมาหลายภพหลายชาติ พอมาถึงในปัจจุบันนี้ แม้ว่าจะกระจัดกระจายเกิดในที่ต่างๆ สังคมที่แตกต่างกัน พอถึงเวลาบุญก็บันดาลให้มาเจอกัน เหมือนฝูงนกเข้าฝูงนก ฝูงเนื้อเข้าฝูงเนื้อ ฝูงปลาก็เข้าฝูงปลา
ผู้ที่มีความปรารถนาร่วมกันที่จะไปที่สุดแห่งธรรมก็ต้องมารวมกัน
"แล้วได้ใช้วันเวลาอย่างมีคุณค่าเพื่อการสร้างบารมี"
พระเทพญาณมหามุนี
4 มกราคม พ.ศ. 2547
