หลวงพ่อทัตตะท่านถามคุณยายว่า ยาย บารมีอย่างคุณยายนี่ ถ้าคิดว่าจะเข้าพระนิพพานเป็นพระอรหันต์เสียตั้งแต่ชาตินี้ ทำได้มั้ยครับ
ท่านนิ่งไปสักพัก แล้วก็ตอบว่า...ได้ ถ้าทำตามรอยพระพุทธเจ้าที่ท่านทำมา ก็จะเป็นเพียงพระอรหันต์องค์หนึ่งเท่านั้น แต่ยายไม่เอา ยายมุ่งหน้าที่จะปราบมารประหารกิเลสให้สิ้นเชื้อไม่เหลือเศษ ให้ถึงต้นในต้นของพญามารที่ไม่มีต้นอีกต่อไป จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม แล้วจึงค่อยเข้าพระนิพพาน
คุณยายท่านจะเห็นแก่สัตว์โลก แล้วก็เดินตามรอยหลวงปู่ ตามรอยพระพุทธเจ้าภาคปราบ แล้วท่านตั้งเป้าหมายของท่านไว้อย่างนี้ ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลย ไม่ว่าท่านจะอายุเท่าไร ตอนที่คุณยายอายุ 90 ตอนใกล้จะละสังขาร มโนปณิธานของท่านก็ไม่เปลี่ยน แปลง คิดแต่จะปราบไอ้ดำอย่างเดียว
มีอยู่วันหนึ่ง พระเดชระคุณหลวงพ่อธัมมชโย ท่านไปเยี่ยมคุณยายที่กุฏิตรงข้ามโรงเรียนพระปริยัติ ท่านก็ถามคุณยายว่า ยาย วันหนึ่งๆ คุณยายคิดอะไร เพราะตอนนั้นคุณยายอายุมาก สังขารก็ไม่มีแรงจะทำอะไรเท่าไหร่ อยู่แต่ในกุฏิไม่ค่อยได้รับแขก คุณยายก็ตอบว่า ยายคิดแต่จะไปปราบไอ้ดำให้สำเร็จ มโนปณิธานของท่านไม่เคยเปลี่ยนเลย ตอบสั้นๆ แล้วก็ตรงเป๊ะ
หลวงพ่อบอกว่า หลวงพ่อเคารพรักคุณยายมาก คุณยายท่านไม่ได้สู้กับคนนะ ท่านสู้กับพญามาร คุณยายมุ่งไปเรื่องหลัก ไม่ได้สนใจเรื่องปลีกย่อย นิสัยคุณยาย ความโลภ ความโกรธ ความหลง คุณยายไม่มี คุณยายไม่ติดอะไรเลย ใจของคุณยายไม่กระเพื่อม ใจของคุณยายไม่เคยกระเพื่อมเลย ยายคิดจะไปปราบไอ้ดำอย่างเดียว เวลาท่านเจอใครทำไม่ได้ดังใจ ท่านไม่โกรธคนนั้นนะ ท่านถือว่าท่านกำลังต่อสู้กับพญามาร ไม่ใช้คนนั้นคนนี้ ซึ่งคนนั้นเป็นแค่ปลายทาง
