ลูกฝึกตรงนี้นะ "ตำแหน่งที่มารสะดุ้ง"
ถ้าลูกฝึกให้กายและใจเป็นหนึ่งเดียวกัน
ใจอยู่กับเนื้อกับตัวจนสมบูรณ์
ใจถึงไหนกายไปถึงนั่น
แสดงว่าใจมีคุณภาพระดับหนึ่ง
แต่ตอนนี้ลูกใจไปทาง กายไปทาง ใจไปโน่น
แต่กายอยู่นี่ ต้องฝึกให้กายและใจเป็นหนึ่งเดียวกันจริงๆ
ที่ผ่านมายังไม่นิ่งแน่น ได้เป็นช่วงๆ
สังเกตดู.. ถ้าใจอยู่กับตัว ลูกจะมีความสุข
เพราะถ้าหากไม่อยู่กับตัวก็จะมีความทุกข์
ใจลูกอยู่กับตัวเองได้ 20 เปอร์เซ็นต์บ้าง
30 เปอร์เซ็นต์บ้าง 50 เปอร์เซ็นต์บ้าง
ไปติดกับคน สัตว์สิ่งของบ้าง
ทำให้มี "ความทุกข์"
จนใจไม่มีคุณภาพ เดี๋ยวก็ถูกงจูงได้
คุณยายอาจารย์ฯ อุปมาเหมือน
“ที่ร้อยจมูกควาย ควายถูกจูง”
เพราะท่านคุ้นกับท้องนา
จมูกควาย ภาษาท่านดี เห็นภาพดี
เพราะมันตัวโต มนุษย์จะถูกจูงอย่างนี้
จูงให้ออกนอกตัว
ลูกๆ เอาระดับแรกให้ได้ก่อนฝึกเอาใจมาไว้กับตัว
แล้วอยู่แถวๆ นั้นแหละ
พอถูกส่วนจะไปอยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง
เป็นตำแหน่งทีพญามารกลัว
ตำแหน่งที่ "มารสะดุ้ง"
ทั้งหมดนี้ขึ้นกับหยุดกับนิ่ง
ลูกฝึกตรงนี้นะ
คุณครูไม่ใหญ่ (พระเทพญาณมหามุนี)
