♡เราไม่ควรเอาชีวิตของเราไปเสี่ยง
โดย"เลี่ยงการทำความดี "
ตอนที่ยังแข็งแรงอยู่
แล้วไปหวังพึ่งน้ำบ่อหน้า
♡ไปแสวงหาความใส
ตอนใกล้จะถึงวันสุดท้ายของชีวิต
มีคนเพียงจำนวนน้อย
ไม่ถึงหนึ่งเปอเซ็นที่โชคดี
♡ดังนั้นเราอย่าเสี่ยงเลย
เพราะถ้าพลาดพลั้งไป
ชีวิตในปรโลกนั้นยาวนาน
เป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้าน
เป็นหลายๆล้านปี เป็นกัป เป็นมหากัป...
ยาวนานมาก เพราะฉนั้นอย่าไปเสี่ยง
♡คำไม่"เล็ก"ของคุณครูไม่ใหญ่♡
๒๓ มีนาคม พ.ศ.๒๕๔๖
ชีวิตต้องมีค่าใช้จ่าย
ถ้าเราไม่ดึงมาทำบุญ
มันก็ต้องจ่ายไปในทางอื่น
แต่จ่ายทางอื่น
มันไม่ติดไปในภพเบื้องหน้า
แต่ถ้าจ่ายมาทางบุญ
มันจะเป็นสมบัติติดตัวเราไปในภพเบื้องหน้า
๑๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๘
อย่าไปกู้เงินมาทำบุญ
ทำให้หมดใจ แต่อย่าให้หมดตัว
เมื่อเราทำเต็มกำลังของเราแล้ว
หมดใจของเราแล้ว
เราก็ไปชวนผู้มีบุญคนอื่นที่เขามีทรัพย์แต่เขายังไม่รู้
ไปปลูกศรัทธาเขา ไปบอกให้เขารู้
ก็จะเป็นทางมาแห่งบุญของเรา
ซึ่งตอนนี้ขาดแคลนทุนทรัพย์
ต้องฉลาดหาบุญอย่างนี้
๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๕
กำไรหรือขาดทุนชีวิต
ผู้รู้เขาวัดกันที่ใครสั่งสมบุญกุศลเอาไว้
ด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ
ทุกวันทุกคืนทุกเวลา
ผู้นั้นได้ชื่อว่า"มีกำไรชีวิต"
หากใครสั่งสมบาปอกุศล ถือว่า "ขาดทุนชีวิต"
นี่คือมาตรฐานของท่านผู้รู้
บัณฑิต นักปราชญ์ทั้งหลาย
สิ่งใดที่ยังกุศลธรรมให้บังเกิดขึ้น
ด้วยกาย วาจา ใจ
สิ่งนั้นคือ"กำไรชีวิต"
สิ่งใดที่ยังอกุศลธรรมให้บังเกิดขึ้น
ด้วยกาย วาจา ใจ
สิ่งนั้นคือ "ขาดทุนชีวิต"
♡การรู้จักให้อภัยตนเอง
และให้อภัยผู้อื่น
จะทำให้ใจเป็นสุข
และสมาธิตั้งมั่นได้ง่าย
♡ต้องรู้จักให้อภัยตนเอง
และให้อภัยผู้อื่น ใจจะได้เป็นสุข
จิตจะเกิดความเมตตา
เมื่อใจเราบริสุทธิ์ ใจจะเกลี้ยงๆ
เป็นสมาธิได้อย่างง่ายๆ
♡แต่ถ้าไม่รู้จักให้อภัย
จิตจะไม่มีความสุขเลย
คิดแต่จะมุ่งร้ายต่อผู้อื่น
อย่างนี้ขาดทุน
เพราะเราเกิดมาสร้างบุญ
ต้องให้ได้บุญกันอย่างเต็มที่
♡คำไม่"เล็ก"ของคุณครูไม่ใหญ่♡
๑๓ ธันวาคม ๒๕๕๖
♡เวลาชีวิตในโลกมนุษย์แค่ประเดี๋ยวเดียว
เราต้องแยกให้ออกว่าเรื่องอะไร
เรื่องอะไร"ด่วน"ควรเร่งรีบทำ
เรื่องอะไร"สำคัญ"สำหรับชีวิต
♡"บุญ"เป็นเรื่องด่วนต้องเร่งรีบทำ
"การปฏิบัติธรรม"เป็นเรื่องสำคัญ
ต้องทำให้ได้ทุกวัน
♡คำไม่"เล็ก"ของคุณครูไม่ใหญ่♡
๒๓ มีนาคม ๒๕๔๖
ไม่มีใครคุยด้วย
ก็คุยกับตัวเอง
ด้วยคำว่า
"สัมมา อะระหัง"
คุณครูไม่ใหญ่ หน้า 153
