คุณยายมักน้อยสันโดษ
ด้วยความที่คุณยาย เป็นคนสันโดษ มักน้อยยินดี ตามมีตามได้ แม้จะได้รับเตียงผุพัง และมุ้งทั้งเก่าทั้งขาด ท่านก็ยีงมีความพึงพอใจ นำมาซ่อมแซมและทำความสะอาด จนกระทั่งสามารถใช้งานได้
ท่านไม่เคยบ่น ไม่เคยกล่าวคำผรุสวาทใดๆ พูดแต่คำที่ดีๆเป็นคำที่ไพเราะ ใครอยู่ใกล้ท่านก็เย็นอกเย็นใจ เตียงของท่านสะอาดมาก ใครได้นั่งก็รู้สึกสบาย บริเวณเตียงของท่าน จึงกลายเป็นสโมสรเล็กๆ ที่ชุมชนของนักรบกองทัพธรรม ผู้ที่ทำวิชชาด้วยกัน เป็นสโมสรของคนดี มีศีลธรรมในที่สุด
คุณครูไม่ใหญ่
