กัลยาณมิตร
ครั้งหนึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงชี้ให้พระอานนท์ดูนักธุรกิจท่านหนึ่งแล้วตรัสว่า “อานนท์เธอดูพ่อค้าคนนั้นสิ เขาเก่งในด้านธุรกิจ มีเกวียนบรรทุก สินค้าเป็นร้อย ๆ เล่มเขามีความฉลาด แต่เขาไม่รู้เลยว่าอีก ๗ วันเขาจะต้องตาย เขาก็ยังมัวเพลินกับการแสวงหาทรัพย์ภายนอกอยู่เลย”
พระอานนท์กราบทูลถามว่า “ข้าพระองค์จะไปบอกเขาได้ไหม” “ได้ อานนท์”พระอานนท์ก็เลยไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร เล่าเรื่องราวให้พ่อค้าฟัง และแนะนำให้พ่อค้าสั่งสมบุญกุศลตลอด ๗ วันที่เหลือ
โชคดีที่นักธุรกิจ ท่านนั้นยังมีบุญเก่าจึงเชื่อพระอานนท์ เชื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและได้นำทรัพย์ที่แสวงหามาได้มาสร้างบุญ สร้างทานกุศล พอครบ ๗ วัน ก็ละโลก ตายแล้วก็ไปดีด้วยบุญที่ทำตลอด ๗ วันนั้น
ทีนี้สมมติว่า ถ้าไม่ได้พระอานนท์มาเป็นกัลยาณมิตร อะไรจะเกิดขึ้น กับนักธุรกิจท่านนั้น พอตายไปแล้วหมดสิทธิ์ใช้ทรัพย์ที่หามาได้ถูกริบหมดเลย ทรัพย์นั้นก็ต้องตกเป็นของคนอื่นไม่ได้เปลี่ยนโลกียทรัพย์เป็นอริยทรัพย์ บุญก็ไม่เกิดขึ้นกับตัวตายแล้วไปสู่ปรโลกจะต้องไปอยู่ในภูมิที่มีแต่ความทุกข์ทรมาน ชีวิตมันเป็นอย่างนี้แหละ
เพราะฉะนั้น คำว่าไม่ว่าง ไม่มีเวลา อย่าเอามาใช้สำหรับปิดโอกาสตัวเองในการแสวงหาความดี บุญกุศล หรือพระรัตนตรัยในตัว
คุณครูไม่ใหญ่
2 กันยายน 2546
