...ครั้งหนึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทรงชี้ให้พระอานนท์ดูนักธุรกิจท่านหนึ่ง
แล้วตรัสว่า “อานนท์
เธอดูพ่อค้าคนนั้นสิ เขาเก่งในด้านธุรกิจ มีเกวียนบรรทุก สินค้าเป็นร้อย ๆ เล่ม
เขามีความฉลาด แต่เขาไม่รู้เลยว่าอีก ๗ วัน
เขาจะต้องตาย เขาก็ยังมัวเพลิน
กับการแสวงหาทรัพย์ภายนอกอยู่เลย”
...พระอานนท์กราบทูลถามว่า “ข้าพระองค์จะไปบอกเขาได้ไหม”
“ได้ อานนท์”
พระอานนท์ก็เลยไปทำหน้าที่กัลยาณมิตร เล่าเรื่องราวให้พ่อค้าฟัง และแนะนำให้พ่อค้าสั่งสมบุญกุศลตลอด ๗ วันที่เหลือ
...โชคดีที่นักธุรกิจ ท่านนั้นยังมีบุญเก่า
จึงเชื่อพระอานนท์ เชื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
และได้นำทรัพย์ที่แสวงหามาได้มาสร้างบุญ สร้างทานกุศล พอครบ ๗ วัน ก็ละโลก ตายแล้วก็ไปดีด้วยบุญที่ทำตลอด ๗ วันนั้น
...ทีนี้สมมติว่า ถ้าไม่ได้พระอานนท์มาเป็นกัลยาณมิตร อะไรจะเกิดขึ้น กับนักธุรกิจท่านนั้น พอตายไปแล้วหมดสิทธิ์ใช้ทรัพย์ที่หามาได้
ถูกริบหมดเลย ทรัพย์นั้นก็ต้องตกเป็นของคนอื่น
ไม่ได้เปลี่ยนโลกียทรัพย์เป็นอริยทรัพย์ บุญก็ไม่เกิดขึ้นกับตัว
ตายแล้วไปสู่ปรโลก
จะต้องไปอยู่ในภูมิที่มีแต่ความทุกข์
ทรมาน ชีวิตมันเป็นอย่างนี้แหละ
...เพราะฉะนั้น คำว่า ไม่ว่าง ไม่มีเวลา อย่าเอามาใช้สำหรับปิดโอกาส ตัวเองในการแสวงหาความดี บุญกุศล หรือพระรัตนตรัยในตัว
#...คุณครูไม่ใหญ่...#
2 กันยายน 2546
