...มีอุปสรรคอะไรเราก็แก้ไขกันไปทำกันไป
แต่ว่าจะเจออุปสรรคอันใดก็ตาม
ต้องรักษาใจของเราให้มันใสๆ
...อย่าไปวิตกกังวลจนเกินไป
วิตกกังวลจะทำให้เราเสียแป๊ะเจี๊ยะทุกข์กินเปล่า
และไม่ได้เป็นทางมาแห่งบุญด้วย
แถมสั่งสมความหมอง
...ถ้าเรายังทำอะไรไม่ได้ ก็ให้ทำเฉยๆ
ทำหยุด ทำนิ่งเฉยๆ ยังรุกไปข้างหน้าไม่ได้
ก็ต้องรักษาที่มั่นของเราเอาไว้ ให้ใจมันเฉยๆ
...ตรงเฉยๆ นี่แหละมันจะไปเชื่อมบุญกระแสธารแห่งบุญ
ที่เราได้สั่งสมมาจากภพที่ผ่านๆมา
มันอยู่ในกลางกายเรานี่แหละ
แล้วตรงนี้แหละจังหวะบุญจะได้ช่อง
...แต่ถ้าเราไปกลุ้ม บุญจะไม่ค่อยได้ช่อง
แต่บาปจะทำให้ได้ช่อง
บาปจะได้ช่องตั้งแต่ความคิดคำพูดการกระทำ
ของเราให้มันหมองไปเรื่อยๆ
เพราะฉะนั้นตรงนี้เราต้องศึกษา
หลักวิชชากันเอาไว้ให้ดีนะจ๊ะ
#...คุณครูไม่ใหญ่...#
20 มิถุนายน 2547
