การเจอปัญหาอุปสรรคและการกระทบกระทั่งบนเส้นทางการสร้างบารมีเป็นเรื่องธรรมดาเพราะเพื่อนนักสร้างบารมีก็ยังไม่มีใครหมดกิเลสและต่างมีข้อบกพร่องด้วยกันทั้งนั้นเพราะหากไม่มีข้อบกพร่องหรือบรรลุเป็นพระอรหันต์หมดกิเลสแล้วจะมาเข้าวัดเพื่อจัดเกลากิเลสสร้างบารมีกันไปทำไม?
ดังนั้น เราต้องอยู่บนเส้นทางนี้ด้วยความเข้าใจให้อภัยและคิดปรับปรุงข้อบกพร่องของตัวเองตลอดเวลา
เพราะเรามีเวลาอยู่บนโลกนี้อย่างจำกัด
อย่ามัวเอาเวลาไปนั่งคิดถึงเหตุผลที่จะทำให้เรายุติการสร้างบารมี เลิกไปวัด หรือหยุดงานบุญที่ทำ
และที่สำคัญ..
ไม่มีใครสามารถตัดรอนการสร้างบารมีของเราได้มากเท่ากับเราตัดรอนการสร้างบารมีของตัวเอง
..ด้วยการน้อยใจ
..ด้วยความไม่อดทน
หรือทิฐิมานะที่เกิดจากใจของเราเอง
หากเราได้มองโลกไปตามความเป็นจริง เราจะพบว่า..
เป็นเรื่องธรรมดาที่เราต้องเจออุปสรรค และด้วยวิบากกรรมเก่า บางคนถึงกับต้องสูญเสียอะไรไปหลายอย่าง เช่น เสียชื่อเสียง เสียเพื่อน เสียใจ เสียของรัก ...
แต่จงจำไว้ว่า..จะสูญเสียอะไรก็เสียไป แต่อย่าทำให้ตัวเองสูญเสียโอกาสในการสร้างบารมี
"คุณครูไม่ใหญ่"
