"เมื่อคนเราห่างการปฎิบัติธรรมใจก็เลยเห็นผิดจำผิด คิดผิด รู้ผิด ถ้าเขาปฎิบัติธรรมนั่นแหละความเห็นถูกจะเกิดขึ้น ในเมืองไทยมีทรัพยากรสำคัญเยอะแยะ แม้แต่ที่ไหนก็ไม่มีใครเหมือน แต่กระแสกรรมบังสิ่งเหล่านี้ไว้ไม่ให้พบ ถ้ามีศีลมีธรรมกันทั้งเมืองละก็หนี้สินก็จะหมดไป จะมั่งมีเงินทอง กาย ใจบรรยากาศนั้นเนื่องกัน ถ้าเรานั่งปฎิบัติธรรมกันเยอะๆ ทั้งเมืองกระแสใจจะชุ่มแผ่ซ่านไปในที่ต่างๆ เหมือนมีฤาษีนั่งปฎิบัติธรรมที่เมืองกบิลพัสดิ์ทีละทิศ หน้า หลัง ซ้ายขวา ล่าง บน พืชพันธุ์ต่างๆ ก็งอกงาม สัตว์ต่างๆ แม้เนื้อกับเสือก็เป็นมิตรกัน ไม่ทำอันตรายกันเลย เวลาสัตว์ใดจะถึงชีวิตก็จะวิ่งไปตายที่นอกป่านี้ จะไม่ทำให้ที่นี่มีปฎิกูลเลย นี่เคยมีมาแล้ว
เวลาคนมีบุญมากๆ เช่นพระจักรพรรดิมาเกิด รัตนะเจ็ด จะลอยมาเลยด้วยบุญ พระเจ้าจักรพรรดิจะนำถือศีล5 เอง ทีเดียว คนจะมีศีลมีธรรม สิ่งเหล่านี้มียืนยันในพระไตรปิฎกว่า ถ้าคนมีศีลมีธรรมะกันเยอะๆ แล้วฝนจะตกต้องตามฤดูกาล"
โอวาทพระราชภาวนาวิสุทธิ์(หลวงพ่อธัมมชโย)
5. เมษายน. 2524
