ต้องทำให้คุ้น...
อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ
อยากจำ กลับลืม...
ที่ลืม เพราะ ไม่ได้ทำให้อยากจำ พอไม่อยากจำ ก็ไม่ย้ำคิด ย้ำพูด ย้ำทำ ไม่เอาจิตไปผูกพัน ทำให้ไม่เกิดภาพในใจ
ภาพในใจไม่เกิด ก็จำไม่ได้...
อยากลืม กลับจำ...
ที่จำได้ เพราะ ย้ำคิด ย้ำพูด ย้ำทำ และที่สำคัญ เอาจิตไปผูกพัน เอาชีวิตเป็นเดิมพัน จนเกิดภาพในใจ
ภาพในใจเกิด ก็จำได้...
อยากลืมความชั่ว กลับจำ เพราะ ตั้งใจทำ ทำเป็นอาจิณ
อยากจำความดี กลับลืม เพราะ ไม่ได้ตั้งใจทำเป็นอาจิณ
ภาพอาจิณกรรม....ภาพกุศลกรรม หรือ ภาพอศุลกรรม
ภาพสุดท้าย ของชีวิตนั้นสำคัญ
จะทำให้เราไปเกิด...เป็นอะไร ?
ชอบภาพอะไร ก็ทำให้คุ้นๆเข้าไว้
จะได้ไปที่ชอบที่ชอบ ตามที่ใจเราคุ้น...
อยากจำ ก็ต้อง ทำให้จำ
อยากลืม ก็อย่าไปทำ จะได้ไม่ต้องจำ
เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละ พี่น้องเอ๋ย.
5 กุมภาพันธ์ พุทธศักราช 2558
ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม
