ความหมายของบุญ คือ เป็นเครื่องชำระล้างใจให้ใสสะอาดให้ห่างไกลจากกิเลสเครื่องเศร้าหมองทั้งหลายทางมาแห่งบุญ หรือวิธีการเพื่อให้ได้บุญมาขจัดอุปสรรคของชีวิต เรียกว่า บุญกิริยาวัตถุ คือ สิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญหรือเรื่องที่จัดเป็นการทำบุญ เป็นหนทางในการทำความดีหรือเป็นทางมาแห่งบุญนั่นเอง มี 3 ประการ คือ
1. ทานมัย บุญสำเร็จด้วยการบริจาคทาน เพื่อกำจัดความโลภ
2. ศีลมัย บุญสำเร็จด้วยการรักษาศีล เพื่อกำจัดความโกรธ
3. ภาวนามัย บุญสำเร็จด้วยการเจริญภาวนา เพื่อกำจัดความหลง
ผลที่ได้จากการบำเพ็ญบุญ ด้วยการทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนาอาจแบ่งได้ 3 ลักษณะคือ
1. ความสุขใจ อย่างน้อยที่สุดความรู้สึกสบายใจ สุขใจ ย่อมเกิดกับผู้นั้น
2. นิสัยที่ดี เมื่อทำมากเข้า ความดีนี้ย่อมติดเป็นนิสัยประจำตัว
3. ได้บุญ นี้ถือเป็นผลในส่วนละเอียดที่สัมผัสได้ด้วยใจที่สะอาดบริสุทธิ์
ดังนั้นบุคคลใดสั่งสมบุญได้มาก อุปสรรคในชีวิตก็จะน้อย หากบุญน้อย อุปสรรคในชีวิตก็มาก บุคคลผู้เป็นสัมมาทิฏฐิ คือ มีความเชื่อมั่นในบุญ ย่อมเป็นผู้ที่รักในการสั่งสมบุญอย่างสม่ำเสมอ ทำทั้งทาน ศีล ภาวนา เป็นประจำเพราะมั่นใจว่าทั้ง 3 ประการนี้เป็นทางมาแห่งบุญ
จากหนังสือ DOU
วิชา SB 101 วิถีชาวพุทธ
