ธรรมะริมทาง ไปที่สุดแห่งธรรม

คนชั่ว ถึงอยู่ใกล้คนดีจนตลอดชีวิตก็ไม่รู้แจ้งความดี  เสมือนทัพพีที่ไม่รู้รสแกง...

ส่วนคนดีมีความรู้ หากเข้าใกล้คนดีแม้เพียงครู่เดียว ก็รู้สี่งที่เป็นสาระและความดีได้ฉับพลัน เสมือนลิ้นที่รู้รสแกง..

พึงมองเห็นคนมีปัญญาหรือคนดีที่ชอบชี้โทษ พูดจาข่มขี่ ตักเตือนเสมือนเป็นผู้บอกขุมทรัพย์ พึงคบคนที่เป็นบัณฑิตคนดี เช่นนั้นแหละเมื่อคบคนเช่นนั้น ย่อมมีแต่ดี ไม่มีเสียเลย..

พึงแนะนำตักเตือนเราเถิด พึงสั่งสอนเราเถิด พึงห้ามปรามเราจากความชั่วเถิด คนที่ทำเช่นนั้น ย่อมเป็นที่รักของคนดี... แต่ไม่เป็นที่รักของคนชั่ว...